109- ERENLER
ERENLER...
Kubbe altında “ER” ler
Evliyâlar gizli gezer
Aklı olanı deli eder
İki gözü giryan gezer...
Gâhi Sultan, gâhi kulla
Atın-akçe-para-pulla
Gâhi atlas-ipek-çulla
Gâhi döner üryan gezer...
Zikr-i hançere errelerle
Kalbi “HAYY”da kürrelerle
“Raks-ı RABB”da zerrelerle
Döner durur Devran gezer...
Aşkla gözden akışların
Yâre baygın bakışların
Nakkaşların, nakışların
Seyreyleyip Seyran gezer...
Yâr yaraları azan da
Niyazı nazda nâzanda
Gâhi vâiz, gâh sazânda
Çağlar-coşar Cevlan gezer...
Âyet – Himeti - Kudrette
Tevhid-i Tahkik vahdette
Kimisi düşmüş dehşette
Hâlvetinde Hayran gezer...
Bıkmış kimi şöhret şandan
Kimi bezmiş gibi candan
Kimi güller gibi handan
Kimi inler nâlan gezer...
Sözü sohbette tatlanır
Himmeti kırka katlanır
Her sıfatla sıfatlanır
Cânân ile “Bir” Can gezer...
Kimi zehir-panzehirdir
Kimi aşkta bir nehirdir
Kimi Mürşid, kimi Pîrdir
Kimi sefil-Sultan gezer...
Kimi “Yâ Hu!.”, Kimi “Yâ RABB!”
Kimi altın, Kimi türâb
Kimi ma’mur, Kimi harab
Köhne-palas külhan gezer...
Kimi koşar, Kimi dizler
Ehl-i Beyt izini izler
Kimisi esrârın gizler
Kimi elde bürhan gezer...
Kimi acı, Kimi şeker
Kimi aşkı gönle eker
Kimi Sâfî Sancak çeker
Ayân gezer-beyan gezer...
Kimi avda havlamaya
Şahbaz’a av tavlamaya
ALLAH için avlamaya
Hiç duramaz, heman gezer...
Kimine hiç rahat yoktur
Cevr-ü Cihan çile çoktur
Kimisin kirpiği oktur
Kimi kaşı keman gezer...
Kimi kükremez saldırmaz
Döverler elin kaldırmaz
Kimi bir şeye aldırmaz
Kimi gamlı-güman gezer...
Kimi sazlı-sözlü Âşık
Kimi altın özlü Âşık
Kimi korlu-közlü Âşık
Kimi alev-duman gezer...
Âşık ol! Mürşide güven!
Er değildir özün öven
Başı başak-çile, döven
Kimi sapta saman gezer...
Anlar-anlamazsın belki
Olan HAKK’ın Hükmü bil ki
Kimi aslan, Kimi tilki
Kimi kurnaz yaman gezer...
Evvel-Âhir dahası var
TâHâ’ sı var, Dûha’ sı var
Dervişlerin duası var
“Aman El HAKK!Aman!..” gezer...
Gâh diken, gâh güllerdedir
Gâhi mavi çöllerdedir
Ceylanlarla çöllerdedir
Gâh şehirde yaban gezer...
Kimi Sâlih – Sâdık Ârif
Kimi Âşık, aşk-ı târif
Kimi ümmî, Kimi mârif
Kimi ırgat-çoban gezer...
Kimi bildirmez velîdir
Kimi Yârin Naz Yelidir
Kimi niyazdan delidir
Kimi bundan-ondan gezer...
Kimi aydınlık-pusludur
Gâh geveze, gâh susludur
Elden utanır usludur
Kimi vahşi-orman gezer...
Kimi al yanak benlidir
Kimi hasret közenlidir
Kimi tertip düzenlidir
Kimi karman- çorman gezer...
Kimi vuslat gülün kokur
Kimi Arşta aşkın okur
Çile çile halı dokur
Kimi elde kirman gezer...
Kimi Şah’la şarab içer
Cânân için Candan geçer
Kimi gonca güller biçer
Kimi hasat-harman gezer...
Aşk ile karlı dağ aşar
Rahmet olur, yağar taşar
Kur’ân okur, Kur’ân yaşar
Elde Fazl-ı Ferman gezer...
Gavs-ı Azamdır Pîrleri
Kuddûsi’den zikirleri
Kul İhvânim kıtmîrleri
Dost’tan diler derman gezer...
07.01.1989 17:50
[ Geri Dön ]
|
Şiir Kitapları
Şiir Kitabı Cilt I
