11-DOSTLAR
~ DOSTLAR ~
El ver bacı el ver kardeş
ŞEMS’tir ŞEMS’e olacak eş
Gün baterken doğan güneş
Er akşamlar Er’i dostlar…
Aşk ateştir düşer yakar
Yâr’i yanar ağyâr bakar
Sular yükseklere akar
Çoktan beri beri dostlar…
Ceylanda gözdür övdüğü
Avcı avı bilmek ivdiği
“BİR” bilmeyenin sevdiği
Etle kemik deri dostlar…
Zaman - mekan, erkek - dişi
Erdemdir Erler gidişi
Yüksek - alçak ahmak işi
Gider geri geri dostlar…
Sor âşıga aşka salar
AŞK deme taşları yalar
Taştan taşa çaldı çalar
Sevdâ sefil ser’i dostlar…
Zâr’i zarar, zevki kâr mi?
Yaramızı yaran Yâr mi?
Meydan okuyan âğyâr mi?
Bura meydan yeri dostlar…
Şevk-i şehvet söndü şükür
Yönün Yâr’e yöndü şükür
Kar beyaza döndü şükür
Siyah saçın kırı dostlar…
Ölüm örmediği aşktır
Sual sormadığı aşktır
Çoğun görmediği aşktır
Birlik BİR’i BİR’i dostlar…
Seherin ŞAH’ı Sultandır
Kulara kulluğu şandır
Cihan cisim âşık candır
Canlar diri diri dostlar…
Duy Cânân, can feryadımı
Deli etti eller adımı
Aşk yolunda aşk adımı
İlkin iri iri dostlar…
Ateş aldı aşk harmanı
Feyzinde FAZL’ın fermanı
İstemem hasta dermanı
Derdin kiri kiri dostlar…
Cihan cevri çokluk cûda
Yarı uyanık, yarı uykuda
Âşık aşktır, aşktır HÜDÂ
Aşkın pîri pîri dostlar…
Aşkla dört âlem inliyor
Sînemde çilem çinliyor
Aşk okuyor aşk dinliyor
Mest’in mir’i mir’i dostlar…
Dilber ü dil-şen’i kendi
Derd kendi, deşeni kendi
Bağ-bahçe gülşeni kendi
Âşıkları arı dostlar…
“ER” ler “HU!...” dese esilir
“CELLE CELÂLİ…” kesilir
Âşıklar aşka asılır
Takın dâr’e dâr’ı dostlar…
“ÇALAB” çiler, çile sazı
Gönüllerin naz – niyazı
Halka hizmet HAKK garazı
Rıza aşkın kâri dostlar…
“ER”ler erken eller açmış
Dilber dile diller açmış
Kucak kucak güller açmış
İBRAHİM’in nârı dostlar…
Ağyâr acı ar etmesin
Alıp başını gitmesin
Yad ellere el etmesin
“AŞK” âşıgın Yâri dostlar…
Ah eder aşkı anarım
Belleğim Bezm’e banarım
Yâr yâdına yoz yanarım
Zâr eylerim zâri dostlar…
Mükerrem kerem vekili
ERENLER erdem ekili
Dört ayağı dört sekili
AŞK’ın atı doru canlar…
Mecnun’a çöller “hey hey!...” dir
“Leyla” Meyhânede, “mey”dir
Seyri semâ’, çalan “ney”dir?
Bilmeyene boru dostlar…
AŞK yaksın!... Akıl, uslansın
HİKMET yağıyor ıslansın
Yorulan gelsin yaslansın
Meşe’si bol koru dostlar…
Çoktan beri az’dan nefes
Kara kıştan yazdan nefes
Bir nasibdir nazdan nefes
Cevabı yok soru dostlar
Ehl-i Beyt’e sînemiz saz
Alev aldı aşktan avaz
Bilen bilir rengi beyaz
Al yeşili mor’u dostlar…
Şeklin bozuk şöyle diyor
Sevdiğini söyle diyor
Öyle değil, böyle diyor
Zorbaların zoru dostlar…
Cehlini över “Kes!” dersen
İlmi, ikrârı istersen
Ölürken ölümü göstersen
Görmez gönül körü dostlar…
Meyli halka, “HAKK” demiyor
Ateş’e hava gömüyor
Su diye toprak emiyor
Matarası kuru dostlar…
Göz gezdirme, gel, kaş atma!
“BİR” lik bazarı “baş” atma!
Bulanır sanma, taş atma!
Suyu duru duru dostlar…
AŞK yaksa YÂR’i andırsa
Kevn-i Kevser’e kandırsa
Bir can, bir canı uyandırsa
İSRAFİL’in Sûr’u dostlar…
Kıtmir İhvâni , tazısıdır
FATMA ANA kuzusudur
Aşk, âşıgın yazısıdır
NURUN ÂLÂ NUR’u dostlar…
21.01.1987
21.11. Antalya Ev
İvdiği : Acele ettiği.
Ser : f. Baş. Tepe. Uç. Nihâyet. Zirve. Gaye. * Baş, başkan, reis.
Şehvet : Hevâ-yı nefsin meyli ve arzusu. * Bir şeyi fazla istemek. * Cinsî istek. Mahbube için olan istek, iştiha.
Şevk : Çok istek, şiddetli arzu. * Neş'e. *Bir şeyi bir yere şeye sağlamca bağlama. * Memnun. Şâduman. (Bak: Himmet, Şavk)
Cûda : f. Ayrılık. Ayrılmış.
Pîr : f. Yaşlı, ihtiyar. * Reis. * Bir tarikatın kurucusu. * Herhangi bir meslek ve san'atın başlatıcısı, te'sis edicisi.
Mir : Amir. Bey. Baş. Kumandan. Vâli.
Arı : Bal yapan arı. Saf katıksız.
Dâr : İdam sehpası. HAKK’tan gayrısıdan geçmek.
Çalab : t. İlâh. Mâbud. Cenâb-ı Hak, Rab.
Garaz : (C: Ağraz) Maksat, niyet, gaye, kasıt. Kötü niyet. Kin. * Ok atılan nişan. * Izdırab. Acı. * Zelillik.
Yad eller :yabancılar tanışık olmayanlar.
Doru : Al renkli at.
Koru : Küçük obir cins ağaç olan orman.
Matara : Askerlerin kullandığı üzeri aba ve çeşitli kumaşlarla kaplı madeni su şişesi veya yolculukta kullanılan deriden yapılmış su kabı.
Sûr : (Suret. C.) Kıyamet günü İsrafil Aleyhisselâm'ın çalacağı boru. Buna Sur-u İsrafil de denir. * Boynuzdan yapılan düdük.
[ Geri Dön ] |