116-HAYAL
Rüya gören zanneder ki gerçektir
Bilemez ki gördükleri hep hayal
Yaşayanlar zanneder ki gerçektir
Bilemez ki hayat denen hep hayal
İnsanoğlu uykudadır dünyada
Yaşam diye rüya görür uykuda
Rüya biter uyanırlar ukbâda
Bu dünyada görünenler hep hayal
Fâni insan gelir geçer buradan
Öldüğünde uyanır bu uykudan
Giden insan ne götürür dünyadan
Sahibiyim dediklerin hep hayal
Mala, mülke benim diye aldanma
Çoluk çocuk ayrılmayacak sanma
Şan ve şöhret gurur tuzağı, kanma
Dünyadaki sevdiklerin hep hayal
Var olan Tek Bâki’dir O bunu bil
Yaratılan gelir geçer bunu bil
Dünya döner rüyâ biter bunu bil
Gerçek sanma dünya fani, hep hayal
Evvel, âhir, zâhir, batın O vardır
Halk edilen zuhuratta mazhardır
Bu dünyada halifesi insandır
Gerçek budur diğerleri hep hayal
İnsan olan mahlukat-ı eşrefdir
Bu dünyada imtihana gelmiştir
İradeyi Allah ona vermiştir
Mevki, paye, şan ve şöhret hep hayal
Allah, Resul, Kur’ân ne der onu al
Kulluk eyle dâima sen, öyle kal
Perde sana dünyadaki yalan mal
Dost Emin der gördüklerin hep hayal
[ Geri Dön ] | 
Şiir Kitapları
Şiir Kitabı Cilt I
