142- NEDİR
~ NEDİR ?~
Bana deli derler neden deliyim
Üstü ak köpüklü sevdâ seliyim
Vuslat vadisinde aşkın gülüyüm
Sazımın feryadı bülbül zârıdır…
Âşık aşka azm eylemiş yürümüş
Vuslatı gönlünden tutmuş sürümüş
İlkbahar çiçeğin yeşil bürünmüş
Aşkı olan âşığın benzi sarıdır…
Subhân seyri sabrın soymuş seyranda
Çark-ı çile ile coşmuş cevlanda
Dertsizler bilmemiş derdin devranda
Demişler Mansur’un derdi dâr’ı dır…
Ruhum ateşledi gönül güzeli
Yangınım büyüdü gurbet gezeli
Sürer, zaman yeli düşen gazeli
Bir kuytuda toprak sarar çürüdür….
Âşık kızıl meyli meyhâne ister
Yolda yoldaşını divâne ister
Köşkle saray değil virâne ister
Aşk; âşığın huzur dolu yeridir…
Âşık vurulmuştur kaşı karama
Dermandır derdime, emdir yârama
Kılık kıyafette lafta arama
Yüce HAKK’ın Dostlarından biridir….
Derlen, toplan, düşün neler sendedir
Gül bülbül sendedir, seher sendedir
Bezm-i Elest sende, mahşer sendedir
Âşık aşkıyla sağ, ölmez diridir…
Derviş seyrin salsa duyduğu sese
Derdini dinlese kulağın verse
İyiyim, doğruyum, güzelim dese
Ehl-i Melametin gönül kiridir…
Aşk âşığın ah eyleme huyudur
Âşık sazın beşik eyler uyudur
Çokça seven yârin nasıl unudur
Ağyâri anmak âşıkların arıdır…
Aşk ile hoş olsa âşık bir kerre
Sığar sînesine feth olur kürre
Emre hazır el pençedir her zerre
Gülizâr-ı Hâlil, Nemrud nârıdır…
Aşk coşkudur, gönül coş gerek canlar
Cümle cihan ile hoş gerek canlar
Âşık dağarcığı boş gerek canlar
Kâmil insan noksanlıktan berîdir…
Bal sevgidir, sevgilidir her çiçek
Kovan – petek gönül, arıdır gerçek
Sakal bıyık ile olunmaz erkek
Nefsin bilen şu âlemin eridir…
Sevgili dinleyen, çalandır sazdır
Edâdır, işvedir, niyazdır nazdır
Târifi imkânsız yaşanan hazdır
Yok gönlümün yokluğunun varıdır…
Her can Cânân için gelir cihana
Maksat muhabbettir her şey bahana
Kul İhvanî’m esrâr üfler İhvânâ
SUBHANALLAH âşıkların yârıdır…
01.06.1986
11:49 Antalya
Ehl-i Melâmet : iyiliklerini mutlak gizleyip, kötülüklerini açıkça göstermekten çekinmemekle kınanan, zâhire hükmedenlerce horlanan Melâmî meşrebler...
Gülizâr-ı Hâlil : İbrahim aleyhisselamın gül bağı...
Berî : (Berâet. den) Kurtulmuş. Temiz. Kayıt ve hüküm altında olmayan. Zimmeti bulunmayan adam. Hiçbir karışıklık, kusur ve noksanı olmayan. Hastalıktan sâlim olan. (Bak: Ber')
[ Geri Dön ] | 
Şiir Kitapları
Şiir Kitabı Cilt I
