~ ZEVK - 274 ~
“Hak’kın şâhidi kuldur” bilmeyen Câhil.
Bilen ARİF; -HAKK’ı HAKK’ta hak’la görmesidir- …
Âdem’in zâhiri halk, bâtını hak…
Zevk; bir tecelli = Lâtif-ü-Hâbir’in ses vermesidir…
İslâm; HAKK’ı teslim ve tasdikdir.
Hidâyet; İnsanın – hak hayret yoluna girmesidir…
Mu=Su, Sâ=Ağaçdır.
İlim; hâdise – sebeb çözümü MUSA (as) kelamın sırr sermesidir…
23.03.1988 21:15
Zevk notları :
Mu-sâ (İbranice) = Sudaki sandıktan
Lâtif = Güzel, şirin, lütfedici, cisimle ilgisi olmayan,
Hâbir = Her şeyi bilen (cc) agâh.
Kelâm = Harfsiz ve sessiz mânâ ifadesi…
Hayret = Hayranda gark olma…
أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ
“Ela ya'lemu men haleka ve huvelletiyfulhabiyru. : Hiç yaratan bilmez mi? O, en ince işleri görüp bilmektedir ve her şeyden haberdardır.” (Mülk 67/14)
~ ZEVK - 275 ~
Kader, ilahi irâdenin hükmü.
Âlem “O” nun sûreti, “O” âlemin ruhudur ki bilin…
İlahî Feyzin ocağı, bâtın –zâhir arasındaki berzah,
Ruh-u kalbi, insan-ı kâmil’in…
Eğ başını ihvânî; Değsin ayak tabanlarına,
Sırat-ı mustakim olsun alnın amin…
Ey Süvâri bineğine iyi bak!
Binbir âyet kuşanmış BİR’likte mi? Belin, elin, dilin…
23.03.1988 21:
.
~ ZEVK - 276 ~
HAKK; halkın bâtını, halk; HAKK’ın zâhiridir:
Tevhid ile birleştirilen ikisin insân-ı kâmil...
Reca – rıza, havf –gadab, cemâl – celâl … Eridir;
Emânetçi sahibidir sırr sesin insan-ı kâmil…
Nefsin lâtif hâli HAKK, kesif hâli halktır,
Açar – kapar, hem HAKK – hem halk perdesin insan-ı kâmil...
HAKK’ı anla halk’a darılma Kul İhvâni!
Duyar- dinler ehâdiyet bestesin insan-ı kâmil…
23.03.1988 22:02
Hem HAKK = Ruh
Hem Halk = Beden
Hem HAKK – hem halk =İnsan
~ ZEVK - 277 ~
EYY Azîz ANNE!.. (aleyhasselâm)
Fahr-i kâinât Fatıma’sı, Zevk İklimin Zehrâ’sısın,
Birlik bezmin Betûlüsün SEN!…
Muhabbet mabedinin masum mihrabısın,
Ehl-i Beyt bağının tüvenâ gülüsün SEN!…
Mestler Meyhânesinde Mecnunsun,
Kerbelânın Leylâsısın, Nûr-u MUHAMMED’ sin!… (SEN)
Ehl-i şühûd Âşıklar âşiyânısın, aşkın ahısın,
Kal-ü-belâ bülbülüsün SEN!…
31.03.1988 21:31
Betûl = Şehvetten arınmış. (Betâl) Erkekten kaçınan nâmuslu kadın. * Hz. Fatımatüzzehra ve Hz. Meryem'in sıfatı.
Zehra = Parlak yüzlü. (Müe.) Ay gibi parlak olan. Çok parlak ve safi, berrak.
Fatma =Sütten kesilmiş.
Fatımatü’z- Zehra : Hz. Resul-i Ekremin (A.S.M.), Hz. Hatice'den doğma kızı. Hicretten 18 yıl önce doğmuş, Hz. Ali ile evlenmiş ve Hz. Hasan ve Hüseyin'in vâlideleri olmuştur. Peygamberimizden (A.S.M.) 6 ay sonra dâr-ı bekaya göçmüştür. (Radıyallahü anha)
Tüvenâ = f. Güçlü, kuvvetli.
Şiir Kitapları
Şiir Kitabı Cilt I
