83-Gül Koktu
GÜL KOKTU Muhammed geldiğinde gökler yerler gül koktu Muhammed dendiğinde bütün diller gül koktu Muhammed girdiğinde tüm gönüller gül koktu Âlemlere rahmetti cümle ȃlem gül koktu… * Arş-ı Rahmân nurlandı arş-ı ȃla gül koktu Yedi göklerden indi tüm semȃvat gül koktu Dünyaya şeref verdi çöller dağlar gül koktu Hakk yolunu gösterdi mümin kullar gül koktu… * Çöllerde bir gül açtı bütün kumlar gül koktu Nuruyla Muhammed’in tüm kainat gül koktu Salavat söylendikçe nefeslerden gül koktu Kalemime gül taktım kelimeler gül koktu… * Allah “Habibim!” dedi nurunu O’na verdi O’nun nuruyla bizi bu cihanda var etti Tüm gülistan şenlendi çünkü Şahgülü geldi Çöllerde bir gül açtı bütün kumlar gül koktu… * Nurlandı bütün ȃlem aydınlandı her bir yer O’nun nuru gelince hayır geldi gitti şer Elinde yüce Kur’ân hakikatleri söyler Nuruyla Muhammed’in tüm kȃinat gül koktu… * Putlar yerle bir oldu gönüle girdi Allah Kulluk bilinci geldi ümmeti dedi Allah Şehâdetim; Allah bir, Muhammed Resullullah Salâvat söylendikçe nefeslerden gül koktu… * Mü’minlere ne mutlu ümmetiyiz biz O’nun Hatem-i Enbiya’nın O en büyük Resûlün Adını andıkça ben Muhammed Mustafa’nın Kalemime gül taktım kelimeler gül koktu… * Şahgülü’nü kokladım içim dışım gül koktu Salâvat çektim durdum nefesimden gül koktu Nuru gönüle doldu, dilim, gönlüm gül koktu Muhammed’in nurundan Dost Eminim gül koktu…
[ Geri Dön ]
|
Şiir Kitapları
Şiir Kitabı Cilt I
