Sohbet Zevkleri-10
SOHBET ZEVKLERİ-10
Sabır BİZim hilemiz,
Rahat olmak çilemiz,
Halk içinde BİLEmiz,
TEK DOSTu ile kanar.
Çile çölün geçer olduk,
Çok yeminden kaçar olduk,
Bâki Dostu seçer olduk,
Âşık alev alev yanar.
Yaratan BİZi sınar,
Gâh sever gâh kınar,
Âşık kulda akıl donar,
Daim MÂŞUKunu anar.
Âşık Aziz söyler sözün,
İki cihanı görmez gözün,
BAKİ DOSTa döner özün,
Ancak aşkı ile kanar.
Kul İhvanim aldık selâmın,
Lâkin bitirmisşin kelâmın,
Selâmı olsun Mevlâmın,
Çala kalem yazım olur.
Nice hoştur dost meclisi,
Bulunamaz daha iyisi,
Âşıkların DOSTu EL VELÎSİ,
ER RAHMâN ER RAHÎM olur.
Gelince Dostun aşk yeli,
Durmaz olur gözün seli,
İster velî de ister deli,
Gönlüm pek mahzun olur.
Gelmedikçe DOSTtan nusret,
Bitmez Bâki DOSTa hasret,
BİRin eşyada zuhru kesret,
Gönlümde EL EHADim olur.
Bakma Azizin hâline,
Sözün diyemez kâline,
"Rabb’in kimdir?" suâline,
DOSTum! Cevabım olur.
Seherde meltem eser,
Günahtan kalmaz eser,
Dostlar uykusun keser,
EL DEYYANla BİRlik olur.
KÜN-FEYEKÜN emri daim,
Böyle olur varlık kaim,
Bunu bilmeyenler naim,
Bilen gafletten beri olur.
Olmasın gıybet, hased,
Haramla dolmasın cesed,
Tek bel bağın ES SAMED,
Böyle kullar veli olur.
Yalvarırım EL VEDÛD, EL KERİM'e,
Defterime yazsa tek kelime,
"AZİZ VELİYYULLAH" verse elime,
Dilediği yönden kabulüm olur.
Aziz sözü çok uzattı,
Hatta belki de abarttı,
Olsun varsın aşkı arttı,
İşte artık susar oldum...
[ Geri Dön ]
|
Şiir Kitapları
Şiir Kitabı Cilt I
