ŞEYTANIN HİKAYESi
Alemlerin Rabbı olan Allah'a hamd olsun...
Salât ve selâm, efendimiz Emin Peygamber Muhammed'e...
Sonra, onun pâk Aline...
Ve ashabının tümüne olsun.
İbn-i Abbas (r.a) Hz.inden naklen Muaz b. Cebel rivayet ediyor:
.
Bir gün Resûlullah (s.a v) ile beraberdik..
Ansardan birinin evinde toplanmıştık...
Tam bir cemaat olmuştuk.
Sohbete dalmıştık..
Bu arada, dışandan bir ses
geldi:
Ev sahibi!..İçeridekiler!...
Eve girmem için bana da izin verir misiniz?
Benim sizden bir dileğim var.
Görülecek bir işim var.
Bunun üzerine, herkes Resûlullah (s.a.v) Efendimizin yüzüne bakmaya başladı.
Orada ve her zaman büyük oydu..
İzin ondan çıkacaktı.
Resûlullah (s.a.v ) Efendimiz, duruma vakıf oldu ve:
Bu seslenen kİmdir, bilir misiniz?... buyurdu.
Biz hep birden şöyle dedik:
En iyi bilen Allah ve Resûlüdür!
Bunun üzerine Resûlullah (s.a.v) Efendimiz:
O, lâin iblistir Şeytandır..
Allahın lâneti onun üzerine olsun!.. buyurunca,
Hemen Hz. Ömer:
Ya Resûlullah, bana izin veriniz onu öldüreyim! dedi...
Resûlullah (s.av.) Efendimiz bu izni vermedi; şöyle buyurdu:
Dur Ya Ömer!
Bilmiyor musun ki; ona belli bir vakte kadar mühlet verilmiştir...
Öldürmeyi bırak!.
Sonra şöyle buyurdu:
Kapıyı ona açın gelsin..
O, buraya gelmek için emir almıştır.
Diyeceklerini anlamaya çallşınız.
Size anlatacaklarını iyi dinleyiniz...
*
Bundan sonrasını ondan dinleyelim;
Yâni Ravi'den ki,
Şöyle anlattı:
Kapıyı ona açtılar..
İçeri girdi ve bize göründü..
Bir de baktık ki; şekli şu:
Bir ihtiyar..
Şaşı..
Aynı zamanda köse..
Çenesinde altı veya yedi kadar kıl sallanıyor..
At kılı gibi.
Gözleri yukarı doğru açılmış.
Kafası, büyük bir fil kafası gibi.
Dudakları da, bir manda dudağına benziyordu.
Sonra, şöyle bir selâm verdi:
Selâm sana ya Muhammed! selâm size ey cemaat-ı müslimin!
Onun bu selâmına Resûlullah (s.a.v) Efendimiz şu mukabelede bulundu:
Selâm Allah'ındır ya lâin!..
Sonra ona şöyle buyurdu:
Bir iş için geldiğini duydum; nedir o iş?
Şeytan şöyle anlattı:
Benim buraya gelişim, kendi arzumla olmadı. Mecburen geldim.
Resûlullah (s.a v) Efendimiz sordu:
Nedir o mecburiyet?
Şeytan anlattı:
İzzet sahibi Rabbın katından bana bir melek geldi.
Ve dedi ki:
Allah-ü Teâlâ sana emir veriyor:
Muhammed'e gideceksin.
Ama düşük ve zelil bir hâlde tevazu ile.
Ona gideceksin ve Âdemoğullarını nasıl kandırdığını anlatacaksın.
Onları nasıl aldattığını söyleyeceksin bir bir ona..
Sonra o; sana ne sorarsa doğrusunu diyeceksin.
SonraAllah-ü Teâlâ buyurdu ki:
Söylediklerine bir yalan katarsan, doğruyu söylemezsen...
Seni kül ederim; rüzgar savurur...
Düşmanların önünde seni rüsvay ederim!
İşte...
Böyle; Ya Muhammed!
O emir üzerine sana geldim.
Arzu ettiğini bana sor!
Şayet bana sorduklarına doğru cevap vermezsem;
Düşmanlarım benimle eğlenecek..
Şu muhakkak ki,
Düşmanlarımın eğlencesi olmaktan dana zor bir şey yoktur.
Bundan sonra, Resûlullah (s.a.v) Efendimiz şöyle sordu:
Madem ki, sözlerinde doğru olacaksın!
O hâlde bana anlat:
Halk arasında en çok sevmediğin kimdir?
Şeytan şu cevabı verdi:
Sensin, Ya Muhammed!..
Allahın yarattıkları arasından senden daha çok sevmediğim kimse yoktur .
Sonra, senin gibi kim olabilir ki?
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz sordu:
Benden sonra, en çok kimlere buğuzlusun ve sevmezsin?
Şeytan anlattı:
Müttaki bir gence ki... varlığını Allah yoluna vermiştir.
Bundan sonra, sual-cevap aşağıdaki şekilde devam etti.
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz sordu; şeytan anlattı.
Sonra kimi sevmezsin?
Kendisini sabırlı bildiğim, şüpheli işlerden sakınan âlimi...
Sonra?...
Temizlik işinde... yıkadığı yerleri üç defa yıkamaya devam eden kimseyi.
Sonra?...
Sabırlık olan bir fakiri ki; ihtiyacım hiç
kimseye anlatmaz. Hâlinden şikayet etmez.
Peki, bu fakirin sabırlı olduğunu nereden bilirsin?
Ya Muhammed!
İhtiyacım kendi gibi birine açmaz
Her kim ihtiyacım kendi gibi birine üç gün üst üste anlatırsa,
Allah onu sabredenlerden yazmaz.
Sabırlı kimselerin işi buna benzemez.
Hasılı, onun sabrını; hâlinden, tavrından ve şikayet etmeyişinden anlarım.
Sonra kim?..
Şükreden zengin.
Peki, ama o zenginin şükreden olduğunu nasıl anlarsın?...
Onu görürsem ki, aldığını helâl yoldan alıyor ve mahâlline harcıyor bilirim ki:
O şükreden bir zengindir.
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz bu defa mevzuu değiştirdi ve ona başka bir sual sordu:
Peki, ümmetim namaza kalkınca, senin hâlin nice olur?.
Ya Muhammed, beni bir sıtma tutar titrerim.
Neden böyle olursun; ya Lâin?
Çünkü bir kul, Allah için secde edince bir derece yükselir.
Peki, ya oruç tuttukları zaman nasıl olursun? ...
O zaman da bağlanırım. Taa, onlar iftar edinceye kadar.
Peki, ya hac yaptıkları zaman nasıl olursun?»
O zaman da, çıldırrırım.
Peki, ya Kurân okudukları zaman nasıl olursun?
O zaman da, eririm. Tıpkı ateşte eriyen bir kurşun gibi eririm.
Peki, ya sadaka verdikleri zaman hâlin nasıldır?
Ha, işte... O zaman hâlim pek yaman olur.
Sanki sadaka veren, bir testere alır eline ve beni ikiye böler.
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz sebebini sordu:
Neden öyle testere ile ikiye biçilirsin, Ya Eba Mürre? ...»
Bunun üzerine İblis:
Onu da anlatayım...
Dedikten sonra anlatmaya başladı:
Çünkü sadakada dört güzellik vardır.
Şöyle ki:
1 - Allah-ü Teâlâ, sadaka verenin malına bereket ihsan eyler.
2 - O, sadaka veren kimseyi halkına sevdirir.
3 -Allah-ü Teâlâ, onun verdiği sadakayı, cehennemle arasında bir perde yapar.
4 - Allah-ü Teâlâ, belâyı, sıkıntıyı ve ahları ondan defeder.
Bundan sonra,
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz ashabı hakkında ona bazı sorular sordu:
Ebu Bekir için ne dersin?..
İblis buna şu cevabı verdi:
O bana, cahiliyet devrinde bile itaat etmedi..
İslam'a girdikten sonra nasıl bana itaat eder?
Peki, Ömer b. Hattab için ne dersin?..
İblis buna da şu cevabı verdi:
Allah'a; yemin ederim ki; her gördüğüm yerde ondan kaçtım.
Peki, Osman b. Affan için ne dersin?.
Ondan utanırım... hem de çok..
Nasıl ki, Rahmân'ın melekleri de ondan utanırlar...
Peki, Ali b. Ebu Talib için ne dersin?.
İblis onun için de şöyle dedi:
Ah, onun elinden bir kurtulsam..
O, kendi başına kalsa;
Ben de kendi başıma kalsam..
O, beni bıraksa ..
Ben de onu bıraksam.
Ben onu bırakırım; ama o beni bırakmaz!
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz,
Yukarıdaki soruları sorduktan ve şeytanın verdiği cevaplar da kısmen bittikten sonra,
Şöyle buyurdu:
Ümmetime saadet ihsan eden; seni de taa, belli bir vakte kadar şâki kılan Allah'a hamd 0lsun!
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz o cümlesini duyan lâin İblis şöyle dedi:
Heyhat! Heyhat!..
Ümmetin saadeti nerede?
Ben, o belli vakte kadar diri kaldıkça, sen ümmetin için nasıl ferah duyarsın?.
Ben, onların kan mecralarına girerim.
Etlerine karışırım..
Ama onlar, benim bu hâlimi göremez ve bilemezler.
Beni yaratan ve baas gününe karar bana mühlet veren Allah'a yemin ederim ki:
Onların tümünü azdırırım.
Câhillerini ve âlimlerini...
Ümmilerini ve okumuşlarını...
Fâcirlerini ve abidlerini..
Hasılı, bunların hiçbiri elimden kurtulamaz.
Fakat!..
Allah'ın hâlis kullarını...
Evet, bunları azdıramam!..
Bunun üzerine Resûlullah (s.a.v) Efendimiz sordu:
Sana göre ihlâs sahibi olan muhlis kullar kimlerdir?..
Bu suale İblis şu cevabı verdi:
Bilmez misin? Ya Muhammed!
Bir kimse ki, dirhemini ve dinarını sever..
O Allah için bir ihlâsa sahip değildir.
Bir kimseyi görürsem ki;
Dirhemini ve dinarını sevmez;
Övülmekten, medh edilmekten hoşlanmaz...
Bilirim ki o: İhlâs sahibidir..
Hemen onu bırakır kaçarım.
Bir kul, malı ve övülmeyi sevdiği süre;
Kalbi de, dünya arzularına bağlı kaldığı müddet,
O size vasfını yaptığım kimseler arasında bana en çok
itaat edendir.
Bilmez misin ki; mal sevgisi, büyük günahla
rın en büyüğüdür.
Bilmez misin ki;
Ya Muhammed!
Baş olma sevgisi yine büyük günahların en büyükleri arasındadır!
İblis, anlatmaya devam etti:
Ya Muhammed!
Bilmez misin?
Benim yetmiş bin tane çocuğum var..
Bunların her birini bir başka yere tayin etmişimdir.
Sonra ..
O her çocuğumla birlikte yine yetmişbin tane şeytan vardır.
Onların bir kısmı ulemâya gönderdim.
Bir kısmını gençlere yolladım.
Bir kısmım da, meşayihe saldım.
Bir kısmını da, ihtiyar kadınlara musallat ettim.
Gençlere gelince; aramızda hiçbir anlaşmazlık
Yoktur..
Onlarla gayet iyi geçiniriz.
Çocuklara gelince..
Onlarla da, bizimkiler istedikleri gibi birlikte oynarlar.
Bizimkilerin bir kısmını da, abidlerin başına dert ettim..
Bir kısmını da zahidlerin.
Onlar, bunların yanına girer; hâlden hâle sokarlar..
Bir tepeden öbürüne... hep dolaştırıp dururlar..
Öyle bir hâl alırlar ki; başlarlar, sebeplerden herhangi birine sövmeye...
İşte... böylece, onlardan ihlâsı alırım..
Onlar, bu hâlleri ile, yaptıkları ibadeti, ihlâssız yaparlar gayrı..
Ama, bu hâllerinin farkında olamazlar.
İblis, bundan sonra,
Aldattığı bir rahibin hikayesini anlatmaya geçti.
Ve şöyle dedi:
Bilmez misin; Ya Muhammed!
Rahip Barsisa; tam yetmiş yıl ihlâs ile Allah'a ibadet etti.
Bu ibadetleri sonunda, ona öyle bir hâl ihsan edilmişti ki:
Her dua ettiği hasta, duası bereketi ile şifâyap oluyordu.
Onun peşine takıldım; hiç bırakmadım...
Zina etti.
Katil oldu.
Sonunda da küfre girdi.
Bu o kimsedir ki;
Allah-ü Teâlâ aziz kitabında, ona şöyle anlatır: .
...Şeytanın hâli gibidir ki; o insana: Kâfir ol... dedi... Vaktaki o kâfir oldu; bu defa ona şöyle dedi: Ben, senden uzağım
Ben, âlemlerin Rabbi olan Allah'tan korkarım. (Haşr 59/16)
İblis, bundan sonra, bazı kötü huylar üzerinde durdu.
Ve onların her birinden nasıl istifâde ettiğini anlattı...
Açıklanan Kelimler :
Lâin : Herkesin kınadığı.
Mecburiyet : Zora tutulma. Mecburluk.
Rüsvay : f. Rezillik, itibarsızlık, haysiyetsizlik.
Müttaki : Ehl-i takva. İttika eden. Haramdan ve günahtan çekinen, kendisini Allah'ın (C.C.) sevmediği fena şeylerdan koruyan. (Bak: İttika - Amel-i sâlih)
Eba Mürre : (C.: Mür) Acının babası.
Şâki : (Şekavet. den) Haydut. Yol kesen. Haylaz. * Her çeşit günahı işleyebilen.
Fâcir : Haktan sapan. Haram ve günaha dalmış kötü insan. Günah işleyen. (Bak: Fecir)
İhlâs : (Hulus. dan) Kalbini safi etmek. İçten, samimi, riyasız sevgi. İçten gelen sevgi ile doğruluk ve bağlılık. * Sırf Allah emretmiş olduğu için ibadet etmek. Yapılan ibadet ve işlerde hiçbir karşılık ve menfaati, hakiki ve esas gaye etmeyerek yalnız ve yalnız Allah rızasını esas maksat ve gaye edinmek. İnsanlara riyakârlıktan, gösterişten uzak olmak.
Dirhem : (Dirhem) f. Eskiden kullanılan bir ağırlık ölçüsü. Şimdiki üç gram ağırlık. Okka denen eski ağırlık ölçüsünün (1/400) kadarıdır. Şer'an, orta büyüklükte yetmiş tane arpa ağırlığı. * Eskiden kullanılan ve beş kuruş değerindeki gümüş para. Akça
Dinar : Lât. Eskiden kullanılan altın ve sikkeli para.
Ulemâ : (Âlim. C.) Âlimler. Osmanlı devrinde yüksek ilim ve fıkıh âlimleri. İlmiye mensubları.
Bu Bölümde geçen Âyet-i Kerimeler:
كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
Münafıkların durumu tıpkı şeytanın durumu gibidir. Çünkü şeytan insana «İnkâr et» der. İnsan inkâr edince de: Ben senden uzağım, çünkü ben âlemlerin Rabbi olan Allah'tan korkarım, der. (Haşr 59/16)
[Muhiddin ARABİ hz.den ...]
ŞEYTANIN HİKAYESİ I
- mehrican
- Saygın Üye
- Mesajlar: 297
- Kayıt: 18 Kas 2007, 02:00
ŞEYTANIN HİKAYESİ I
En son mehrican tarafından 22 Ara 2009, 23:03 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
[img]http://www.muhammedinur.com/resimler/cicekler/mihrican_1.jpg[/img]
- HAYY-DOST
- Özel Üye
- Mesajlar: 1856
- Kayıt: 16 May 2009, 02:00
- mehrican
- Saygın Üye
- Mesajlar: 297
- Kayıt: 18 Kas 2007, 02:00
ŞEYTANIN HİKAYESİ II
ŞEYTANIN HİKAYESi-II
YALAN:
Bilmez misin Ya Muhammed!
Yalan bendendir ve ilk yalan söyleyen de benim!
Her kim yalan söylerse...
O benim dostumdur..
Her kim yalan yere yemin ederse...
O da benim sevgilimdir.
Bilmez misin Ya Muhammed! ben Âdam'e ve Havva'ya yalan yere Allah adına and içtim.
Muhakkak, ben size nasihat ediyorum (Araf 7/16)
Dedim
Bunu yaparım; çünkü yalan yere yemin gönlümün eğlencesidir.
NİKAH ÜZERİNE YEMİN ETMEK :
Her kim, talak üzerine yemin ederse...
Günahkâr olacağından endişe edilir..
İsterse bir defa olsun.
İsterse doğru bir şey üzerine olsun.
Her kim, talakı ağzına alırsa ..
Taa, hakikat belli oluncaya kadar karısı ona haram olur.
Onlar bu hâlleri ile, kıyamete kadar meydana getirecekleri çocuklar, hep zina çocuğu olur.
Ağza alman o talak kelimesi yüzünden, hepsi cehenneme girer.
NAMAZ:
Ya Muhammed!
Namazı an bean tehir edene gelince...
Onu da anlatayım..
O, her ne zaman ki, namaza kalkmak ister;
Tutarım ona vesevse veririm.
Derim ki:
Henüz vakit var.
Sen de meşgulsün.
Hele şimdilik işine bak.
Sonra kılarsın!
Böylece o:
Vaktinin dışında namazını kılar... .
Ve bu sebepten onun kıldığı namaz yüzüne atılır.
Şayet o kimse, beni mağlup ederse...
Ona insan şeytanlarından birini yollarım.
Böylece onu vaktinde namaz kılmaktan alıkoyar.
O, bunda da, beni mağlup ederse...
Bu sefer onun hesabını namazında görmeye bakarım.
O namazın içinde iken:
Sağa bak!.. Sola bak!.. derim..
O da, bakar..
O ki böyle yaptı...
Yüzünü okşar alınandan öperim..
Bundan sonra ona:
Sen, ebedi yaramaz bir iş yaptın! derim.
Ve böylece onun huzurunu bozarım.
Sen de bilirsin ki Ya Muhammed!
Her kim namazda, sağa ve sola çokca bakarsa,
Allah onun namazını kabul etmez.
Yüzüne atar.
Bunda da ona mağlup olursam.
Yalnız başına namaz kıldığı zaman yanına giderim.
Ve ona:
Çabuk çabuk kılmasını emrederim..
O da, başlar; namazını çabuk çabuk kılmaya..
Tıpkı horozun, gagası ile, yerden bir şeyler topladığı gibi...
Bu işi, ona yaptırmakta da, başarı kazanamazsam;
Bu sefer cemaatle namaz kılarken onun yanına varırım.
Orada onun başına bir gem takrım
Başını imamdan evvel secdeden ve rükû'dan kaldırırım..
İmamdan evvel de, secde ve rükû yaptırırım.
İşte...
O böyle yaptığı için, kıyamet günü,
Allah onun başını eşek başına çevirir.
O kimse, bunda da beni yenerse
Bu defa, ona namazda parmaklarını çıtlatmasını emrederim..
Böylece o:
Beni tesbih edenlerden olur..
Ama bu işi ona namaz içinde yaptırmaya muvaffak olursam.
Bunda da, ona mağlup olursam..
Bu sefer ona tekrar giderim..
Namaz içinde iken burnuna üflerim..
Ben üfleyince, o esnemeye başlar.
Şayet o, bu esneme esnasında elini ağzına kapamazsa ..
Onun içine küçük bir şeytan girer,
Dünya hırsını ve dünyevi bağlarını çoğaltır.
İşte... bundan sonra o kimse:
Hep bize itaat eder.
Sözümüzü dinler.
Dediklerimizi yapar.
Şeytan bundan sonra, konuşmasına devam etti:
Sen, ümmetin hangi saadetinden ferah duyarsın ki?...
Ben onlara, ne tuzaklar kurarım..ne tuzaklar
Miskinlerine, çâresizlerine ve zavallılarına giderim..
Namazı bırakmalarını emrederim.
Ve onlara derim ki:
Namaz size göre değil...
O, Allahın afiyet ihsan ettiği ve bolluk verdiği kimseler içindir..
Sonra da hastalara giderim:
Namaz kılmayı bırak!derim...
Çünkü Allah-ü Teâlâ:
Hastalara zorluk yok... (Nûr 24/61)
Buyurdu..
İyi olduğun zaman çokça kılarsın.
Ve böylece o, namazını bırakır ..
Hatta küfre de gidebilir.
Şayet o, hastalığında namazını terk ederek giderse..
Allah'ın huzuruna çıkarken,
Allah-ü Teâlâ'yı öfkeli bulur.
Sonra şöyle dedi:
Ya Muhammed!
Eğer bu sözlerime yalan kattımsa, beni akrep soksun!..
Sonra .. eğer yalan varsa Allah'tan dile; beni kül eylesin!
İblis bundan sonra, konuşmalarına devam etti ve şöyle dedi:
Ya Muhammed! Sen ümmetin için ferah mı duyuyorsun?
Hâlbuki ben onların altıda birini dininden çıkardım.
Bundan sonra ..
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz ona,
Yâni İblis'e aşağıdaki şekilde kısa kısa bazı sorular sordu..
O da bunlara Cevap verdi:
Ya lâin, senin oturma arkadaşın kim?
Faiz yiyen.
Dostun kim?
Zina eden.
Yatak arkadaşın kim?
Sarhoş.
Misafirin kim?
Hırsız.
Elçin kim?
Sihirbazlar.
Gözün -nûru nedir?
Karı boşamak.
Sevgilin kim?
Cuma namazını bırakanlar.
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz,
Bu defa başka bir mevzuya geçti ve şöyle sordu:
Ya lâin, senin kalbini ne kırar?
Allah yolunda cihada koşan atların kişnemesi...
Peki, senin cismini ne eritir?
Tevbe edenlerin tevbesi.
Peki, ciğerini ne parçalar, ne çürütür?
Gece ve gündüz, Allah'a yapılan bol bol istiğfar.
Peki, yüzünü ne buruşturur?
Gizli sadaka
Peki, gözlerini kör eden nedir?
Gece namazı
Peki, başını eğdiren nedir?
Çokça kılınan cemaatle namaz.
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz tekrar bir başka
Mevzuya geçti ve şöyle sordu:
Sana göre insanların en saadetlisi (!) kim
dir?
Namazlarını bilerek kasden bırakanlar
Peki, sana göre insanların en şâkisi kim?
Cimriler.
Peki, seni işinden ne alıkoyar?
Ulema meclisleri.
Peki, yemeğini nasıl yersin?
Sol elimle ve parmaklarımın ucu ile.
Peki, sam yeli estiği zaman ve ortalığı sıcaklık bastığı zaman, Çocuklarını nerede gölgelendirirsin?
İnsanların tırnakları arasında .
Açıklanan Kelimler :
Yalan : Kizb : Yalan. Yalan söyleme.
Küfr : Örtmek mânâsınadır. Kalbe âit bir sıfattır. Hak dini inkâr edip, hakkı inkâr edene ve gizleyene "kâfir" denilir. Kâfirliğin sıfatı küfürdür. * Allaha inanmamak. Hakkı görmemek. İmansızlık. * Allaha (C.C.) yakışmıyan sıfatlar uydurmak. Müslümanlığa uymayan şeylere inanmak. * Nankörlük, dinsizlik, günah, kaba ve ayıp söz. (Bak: Kebâir - Kâfir)
Nikah : Evlenme. Şeriata uygun şekilde evlenme. * Resmi evlenme muâmelesi. (Bak: Mücâhede)
Bu Bölümde geçen Âyet-i Kerimeler:
قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ
İblis dedi ki: Öyle ise beni azdırmana karşılık, and içerim ki, ben de onları saptırmak için senin doğru yolunun üstüne oturacağım. (Araf 7/16)
لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى أَنفُسِكُمْ أَن تَأْكُلُوا مِن بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبَائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوَانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَوَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمَامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوَالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خَالَاتِكُمْ أَوْ مَا مَلَكْتُم مَّفَاتِحَهُ أَوْ صَدِيقِكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَأْكُلُوا جَمِيعًا أَوْ أَشْتَاتًا فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون
Âmâya güçlük yoktur; topala güçlük yoktur; hastaya da güçlük yoktur. (Bunlara yapamayacakları görev yüklenmez; yapamadıklarından dolayı günahkâr olmazlar.) Sizin için de, gerek kendi evlerinizden, gerekse babalarınızın evlerinden, annelerinizin evlerinden, erkek kardeşlerinizin evlerinden, kız kardeşlerinizin evlerinden, amcalarınızın evlerinden, halalarınızın evlerinden, dayılarınızın evlerinden, teyzelerinizin evlerinden, veya anahtarlarını uhdenizde bulundurduğunuz yerlerden, yahut dostlarınızın evlerinden yemenizde bir sakınca yoktur. Toplu halde veya ayrı ayrı yemenizde de bir sakınca yoktur. Evlere girdiğiniz zaman, Allah tarafından mübarek ve pek güzel bir yaşama dileği olarak kendinize (birbirinize) selâm verin. İşte Allah, düşünüp anlayasınız diye size âyetleri böyle açıklar. (Nûr 24/61)
[Muhiddin ARABİ hz.den]
YALAN:
Bilmez misin Ya Muhammed!
Yalan bendendir ve ilk yalan söyleyen de benim!
Her kim yalan söylerse...
O benim dostumdur..
Her kim yalan yere yemin ederse...
O da benim sevgilimdir.
Bilmez misin Ya Muhammed! ben Âdam'e ve Havva'ya yalan yere Allah adına and içtim.
Muhakkak, ben size nasihat ediyorum (Araf 7/16)
Dedim
Bunu yaparım; çünkü yalan yere yemin gönlümün eğlencesidir.
NİKAH ÜZERİNE YEMİN ETMEK :
Her kim, talak üzerine yemin ederse...
Günahkâr olacağından endişe edilir..
İsterse bir defa olsun.
İsterse doğru bir şey üzerine olsun.
Her kim, talakı ağzına alırsa ..
Taa, hakikat belli oluncaya kadar karısı ona haram olur.
Onlar bu hâlleri ile, kıyamete kadar meydana getirecekleri çocuklar, hep zina çocuğu olur.
Ağza alman o talak kelimesi yüzünden, hepsi cehenneme girer.
NAMAZ:
Ya Muhammed!
Namazı an bean tehir edene gelince...
Onu da anlatayım..
O, her ne zaman ki, namaza kalkmak ister;
Tutarım ona vesevse veririm.
Derim ki:
Henüz vakit var.
Sen de meşgulsün.
Hele şimdilik işine bak.
Sonra kılarsın!
Böylece o:
Vaktinin dışında namazını kılar... .
Ve bu sebepten onun kıldığı namaz yüzüne atılır.
Şayet o kimse, beni mağlup ederse...
Ona insan şeytanlarından birini yollarım.
Böylece onu vaktinde namaz kılmaktan alıkoyar.
O, bunda da, beni mağlup ederse...
Bu sefer onun hesabını namazında görmeye bakarım.
O namazın içinde iken:
Sağa bak!.. Sola bak!.. derim..
O da, bakar..
O ki böyle yaptı...
Yüzünü okşar alınandan öperim..
Bundan sonra ona:
Sen, ebedi yaramaz bir iş yaptın! derim.
Ve böylece onun huzurunu bozarım.
Sen de bilirsin ki Ya Muhammed!
Her kim namazda, sağa ve sola çokca bakarsa,
Allah onun namazını kabul etmez.
Yüzüne atar.
Bunda da ona mağlup olursam.
Yalnız başına namaz kıldığı zaman yanına giderim.
Ve ona:
Çabuk çabuk kılmasını emrederim..
O da, başlar; namazını çabuk çabuk kılmaya..
Tıpkı horozun, gagası ile, yerden bir şeyler topladığı gibi...
Bu işi, ona yaptırmakta da, başarı kazanamazsam;
Bu sefer cemaatle namaz kılarken onun yanına varırım.
Orada onun başına bir gem takrım
Başını imamdan evvel secdeden ve rükû'dan kaldırırım..
İmamdan evvel de, secde ve rükû yaptırırım.
İşte...
O böyle yaptığı için, kıyamet günü,
Allah onun başını eşek başına çevirir.
O kimse, bunda da beni yenerse
Bu defa, ona namazda parmaklarını çıtlatmasını emrederim..
Böylece o:
Beni tesbih edenlerden olur..
Ama bu işi ona namaz içinde yaptırmaya muvaffak olursam.
Bunda da, ona mağlup olursam..
Bu sefer ona tekrar giderim..
Namaz içinde iken burnuna üflerim..
Ben üfleyince, o esnemeye başlar.
Şayet o, bu esneme esnasında elini ağzına kapamazsa ..
Onun içine küçük bir şeytan girer,
Dünya hırsını ve dünyevi bağlarını çoğaltır.
İşte... bundan sonra o kimse:
Hep bize itaat eder.
Sözümüzü dinler.
Dediklerimizi yapar.
Şeytan bundan sonra, konuşmasına devam etti:
Sen, ümmetin hangi saadetinden ferah duyarsın ki?...
Ben onlara, ne tuzaklar kurarım..ne tuzaklar
Miskinlerine, çâresizlerine ve zavallılarına giderim..
Namazı bırakmalarını emrederim.
Ve onlara derim ki:
Namaz size göre değil...
O, Allahın afiyet ihsan ettiği ve bolluk verdiği kimseler içindir..
Sonra da hastalara giderim:
Namaz kılmayı bırak!derim...
Çünkü Allah-ü Teâlâ:
Hastalara zorluk yok... (Nûr 24/61)
Buyurdu..
İyi olduğun zaman çokça kılarsın.
Ve böylece o, namazını bırakır ..
Hatta küfre de gidebilir.
Şayet o, hastalığında namazını terk ederek giderse..
Allah'ın huzuruna çıkarken,
Allah-ü Teâlâ'yı öfkeli bulur.
Sonra şöyle dedi:
Ya Muhammed!
Eğer bu sözlerime yalan kattımsa, beni akrep soksun!..
Sonra .. eğer yalan varsa Allah'tan dile; beni kül eylesin!
İblis bundan sonra, konuşmalarına devam etti ve şöyle dedi:
Ya Muhammed! Sen ümmetin için ferah mı duyuyorsun?
Hâlbuki ben onların altıda birini dininden çıkardım.
Bundan sonra ..
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz ona,
Yâni İblis'e aşağıdaki şekilde kısa kısa bazı sorular sordu..
O da bunlara Cevap verdi:
Ya lâin, senin oturma arkadaşın kim?
Faiz yiyen.
Dostun kim?
Zina eden.
Yatak arkadaşın kim?
Sarhoş.
Misafirin kim?
Hırsız.
Elçin kim?
Sihirbazlar.
Gözün -nûru nedir?
Karı boşamak.
Sevgilin kim?
Cuma namazını bırakanlar.
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz,
Bu defa başka bir mevzuya geçti ve şöyle sordu:
Ya lâin, senin kalbini ne kırar?
Allah yolunda cihada koşan atların kişnemesi...
Peki, senin cismini ne eritir?
Tevbe edenlerin tevbesi.
Peki, ciğerini ne parçalar, ne çürütür?
Gece ve gündüz, Allah'a yapılan bol bol istiğfar.
Peki, yüzünü ne buruşturur?
Gizli sadaka
Peki, gözlerini kör eden nedir?
Gece namazı
Peki, başını eğdiren nedir?
Çokça kılınan cemaatle namaz.
Resûlullah (s.a.v) Efendimiz tekrar bir başka
Mevzuya geçti ve şöyle sordu:
Sana göre insanların en saadetlisi (!) kim
dir?
Namazlarını bilerek kasden bırakanlar
Peki, sana göre insanların en şâkisi kim?
Cimriler.
Peki, seni işinden ne alıkoyar?
Ulema meclisleri.
Peki, yemeğini nasıl yersin?
Sol elimle ve parmaklarımın ucu ile.
Peki, sam yeli estiği zaman ve ortalığı sıcaklık bastığı zaman, Çocuklarını nerede gölgelendirirsin?
İnsanların tırnakları arasında .
Açıklanan Kelimler :
Yalan : Kizb : Yalan. Yalan söyleme.
Küfr : Örtmek mânâsınadır. Kalbe âit bir sıfattır. Hak dini inkâr edip, hakkı inkâr edene ve gizleyene "kâfir" denilir. Kâfirliğin sıfatı küfürdür. * Allaha inanmamak. Hakkı görmemek. İmansızlık. * Allaha (C.C.) yakışmıyan sıfatlar uydurmak. Müslümanlığa uymayan şeylere inanmak. * Nankörlük, dinsizlik, günah, kaba ve ayıp söz. (Bak: Kebâir - Kâfir)
Nikah : Evlenme. Şeriata uygun şekilde evlenme. * Resmi evlenme muâmelesi. (Bak: Mücâhede)
Bu Bölümde geçen Âyet-i Kerimeler:
قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ
İblis dedi ki: Öyle ise beni azdırmana karşılık, and içerim ki, ben de onları saptırmak için senin doğru yolunun üstüne oturacağım. (Araf 7/16)
لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى أَنفُسِكُمْ أَن تَأْكُلُوا مِن بُيُوتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ آبَائِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أُمَّهَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ إِخْوَانِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخَوَاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَعْمَامِكُمْ أَوْ بُيُوتِ عَمَّاتِكُمْ أَوْ بُيُوتِ أَخْوَالِكُمْ أَوْ بُيُوتِ خَالَاتِكُمْ أَوْ مَا مَلَكْتُم مَّفَاتِحَهُ أَوْ صَدِيقِكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَأْكُلُوا جَمِيعًا أَوْ أَشْتَاتًا فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُون
Âmâya güçlük yoktur; topala güçlük yoktur; hastaya da güçlük yoktur. (Bunlara yapamayacakları görev yüklenmez; yapamadıklarından dolayı günahkâr olmazlar.) Sizin için de, gerek kendi evlerinizden, gerekse babalarınızın evlerinden, annelerinizin evlerinden, erkek kardeşlerinizin evlerinden, kız kardeşlerinizin evlerinden, amcalarınızın evlerinden, halalarınızın evlerinden, dayılarınızın evlerinden, teyzelerinizin evlerinden, veya anahtarlarını uhdenizde bulundurduğunuz yerlerden, yahut dostlarınızın evlerinden yemenizde bir sakınca yoktur. Toplu halde veya ayrı ayrı yemenizde de bir sakınca yoktur. Evlere girdiğiniz zaman, Allah tarafından mübarek ve pek güzel bir yaşama dileği olarak kendinize (birbirinize) selâm verin. İşte Allah, düşünüp anlayasınız diye size âyetleri böyle açıklar. (Nûr 24/61)
[Muhiddin ARABİ hz.den]
[img]http://www.muhammedinur.com/resimler/cicekler/mihrican_1.jpg[/img]