Zihin

[hatve]

Zihin

Bugün Ahmet benim,
ama dünkü Ahmet değil.
Bugün anka benim,
ama yemle beslenen kuşcağız değil.
......................................................
Eğer insanları yüzlerinden tanıyan candan bir koku almadıysan, eğer o kabiliyet sende yoksa yürü…
Kokudan anlayan bir dimağa sahip olmaya çalış!
O gül bahçesinde dönüp dolaşan dimağa sahip olmaya uğraş… Yakubların gözünü bile o dimağ aydınlatır.
..................................................................
Ne zaman bize cevap verecek o, ne zaman?
Ne zaman diyecek, nem varsa sizin,
buyurun,
âfiyetler olsun...
..................................................................

[MINA]

vuslatı bekliyorum

Vuslatı bekliyorum

ucsuz bucaksız sahranın ortasında
vuslatı bekliyorum bir bedevi yalnızlığı içinde
çöl rüzgarlarında terliyor avuçlarım
ve gece olunca düşler yağıyor sarı kum tanelerine
ay geceyi aydınlatıyor
yıldızların gölgeleri vuruyor düzlüklere
sonra bir kum konuyor yorgun omuzlarıma
nereden geldiğini ve nereye gittiğini bilemediğim
ebruli bir umut bırakıyor usulca kucağıma
ucup gidiyor sonra bir başka ıssız çöle
su içiyorum seraplardan kana kana
bir gül ekiyorum yanıbaşıma birde SABIR
her sabah göz yaşı döküyorum suya muhtaç yaprağına
gül çölde büyüyor sabır yüreğimde
ağlamayı öğretiyor bana gül umut etmeyi yalvarmayı
koskoca yalnızlığın içinde kalabalıklarda kalmayı
çiğdemler düşüyor saclarıma gökküşağı renginde
gözlerim hayal tadında bir visalin peşinde
bu yalnız sahrada beklenen gelmezmi hiç
gölgesi düşmezmi kervan geçmezmi
en büyük arzum güneşten kavruluyor
ayazdan donuyor gece olunca
bir güle yanıyorum derdimi
gelmez demiyor gelecek hiç demiyor

o çölde büyüyor sabır yüreğimde
ucsuz bucaksız sahranın ortasında
vuslatı bekliyorum
bir bedevi yalnızlığı içinde...........

........