Adem - Havva

Cevapla
Kullanıcı avatarı
nurel
Yeni Üye
Yeni Üye
Mesajlar: 10
Kayıt: 25 Şub 2009, 02:00

Adem - Havva

Mesaj gönderen nurel »

ADEM-HAVVA

Bütün varlık Âmâ'dan meydana gelmiştir.

Allah 'Elmayı yemeyin' dedi ki, söz dinleyip dinlemediğin açığa çıksın diye.

Ademle Havva elmayı zamanı gelmeden kopardıkları için cenneten atıldılar. Çünkü Allah'ın kendisine öğrettiğinden başka bir şey bilmeyen Adem, BİLMEK için bu aleme geldi. Dünya öğretir. Cennet, tamamen bilmek halidir, Cehennem ise cehalet halidir....


Adem balçığın süzülmüş özünden yaratıldı ve hala toprağın özünden süzülmüş ıspanak, domates yiyerek yaşamını devam ettiriyor.



Kullanıcı avatarı
kulihvani
Site Admin
Site Admin
Mesajlar: 12883
Kayıt: 02 Eki 2006, 02:00

Mesaj gönderen kulihvani »

değerli kardeşim nurel bu çok güzel yorumunuzu zevkle okudum.
Âdemoğlunun ana kartı AKLa yükenen İlahî İsimlerin cünbüşü olan madde ve mânâ bilgisi ve edebi Kuluk İmtihanını da başlatmıştır.
zıtların zevkine eremeyen ham akllar dünya, din ve ahiret alemlerini zora sokmuşlardır ki cehennem budur aslında
HAKKı duyan ve uyan akıllar ise sünnetullah içinde cennet yaşamaktadırlar..

4 unsurun cem'i olan İNSAN muhteşem bir yaratıktır aklın iyi kullandığında..



4 UNSUR…

“Men tezâkkâ!” duya duya
Uyup, özün yuya yuya
Aşk Közü düşünce suya
Hayret ettim “SU” yanıyor!..

*

“Nâr” ından doğan “Envâr” ı
Zıtların zevkinde “VAR” ı
Nice CAN”a Cahim nârı
“Zemheri”de “Nâr” donuyor!..

*

“TOPRAK” tan toprağa beden
Çırlçıplak gelip giden
Bir tek sonuç - bin bir neden
Kendinde kendin deniyor!..

*

Hevâ - hevesinde İNSAN
“HAVA” nefesinde İNSAN
“ÖZ”ünün sesinde İNSAN
“MUHİT”, “MERKEZ” e dönüyor!..

*

Kavl ü Amel - Ahlâk - Ahvâl;
Rasûl’e uyarsa kemâl
Kul İhvâni “HAKK” la hemhâl
Aşk Ateşi’nda yunuyor!..


14/04/ 2000 19:17
Zerdalilik Câmisi Antalya



“Men tezâkkâ!” :
“Kad efleha men tezekka. Ve zekeresme rabbihi fesalla. : Temizlenen, Rabbinin adını anıp O'na kulluk eden kimse kuşkusuz kurtuluşa ermiştir.” (A’lâ 87/14-15)

Nâr : (C.: Niran, envar, niyere, niyâr) Ateş. Cehennem. * Bir meyve adı. * Mc: Allahın gadabı. * Yakıcı, azab verici her şey. Şer. Dalâlet. Sefâhet.

Envâr : (Nur. C.) Nurlar, ışıklar, aydınlıklar. Maddi veya mânevi karanlıktan kurtarmaya vâsıta olanlar.

Cahim : Kızğın ateşli yandırıcı Cehennem :
ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ
“Summel câhiyme salluhu. : Sonra alevli ateşe atın onu!” (Hâkka 69/31)

Zemheri : en soğuk dondurucu (Zemheri ayı soğuğu gibi) Cehennem ki hikmeti ateşten yaratılmış olan İblis ve şeytanlar için halkedileceği bildirilmiştir. :


مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا
“Muttekiiyne fiyha 'alel'eraiki la yerevne fiyha şemsen ve la zemheriyren. : Orada koltuklara kurulmuş olarak bulunurlar; ne yakıcı sıcak görülür orada, ne de dondurucu soğuk.” (İnsan 76/13)
Resim
Kullanıcı avatarı
nur-ye
Özel Üye
Özel Üye
Mesajlar: 9090
Kayıt: 08 Eyl 2007, 02:00

Mesaj gönderen nur-ye »

İNSAN - BEN…

Derunî divan deminde
Halksız HAKK’ın hareminde
Canla Cânân, cem’ - cem’inde
Aklı seçti aldı İnsan…

*

Can - Cânân mi’racı yoktu
Âdem’e Aşk Tacı yoktu
Ekşi –Tuzlu - Acı yoktu
Şeker–şerbet baldı İnsan…

*

Âdem - Havva - Elma - şeytan
Bir oyun: Olacak " Olan
Şehveti doğurdu yalan
Çile Sazın çaldı İnsan…

*

Söz verdi sabırdan bıktı
“Elest”in ahdini yıktı
Görünmez örtüden çıktı
Akıl ufkun daldı İnsan…

*

Sahib çıktı emanete
Mecbur oldu muhanete
İtaatten ihanete
Sefil serin saldı İnsan…

*

Mihrab-ı Meryem’de İsa
Kim Firavun–Kimdir Musa
Nedir bu ejderha – asâ
İşe şaştı kaldı İnsan…

*

Olmuş - olacak ve olan
İmkan iledir imtihan
Eşya - Olay - Zaman ve Zan
Dişleriyle deldi İnsan…

*

Yer mesnetsiz - gök kolonsuz
Târifi yok sıfır - sonsuz
O’ndan başka “O” yok O’nsuz
Gitti gitti geldi İnsan…

*

Yâr yitiren kalb püryandır
Arar gözleri giryandır
Bulanın RABB’i üryandır
Önce kendin bildi İnsan…

*

Hapsoldu İNSAN nerede?
Dışı sırlı cam kürede
Tek tevhidle bir kerede
Gaflet sırrın sildi İnsan…

*

Sesin duydu sîne sazı
Rüşdüne eredi naz - niyazın
Secdesiz kendi namazın
Tek başına kıldı İnsan…

*

Mâdem oynanan oyundu
HAY, birdi; kurt da koyundu
Perde indi rolün soyundu
Niye ağladı - güldü İnsan…

*

Ruhtur aklı âşık eden
Akla tuzak, niçin - neden?
Topraktan toprağa beden
Ahmak sanır öldü İnsan…

*

Bir sevdâ sofrası dünya
Hakikat hâlinde hülya
Leylâ, Menun - Menun, Leylâ.
Çile çölü oldu İnsan…

*

Akıl, RABB’ın Rıza Nûru
Yaşam aşkın sır süruru
İnsana sorulan soru
Nerden nere? Noldu İnsan?..

*

Minik mikrop - Fil - Kelebek
HAYY tektir, cihanda gerçek
Beşik - Bebek,Toprak - Çiçek
Yaprak yaprak soldu İnsan...

*

HAKK, halkı akla getirdi
İnsanı ilmine batırdı
Akıl yolunu yitirdi
Birlik Bağın yoldu İnsan...

*

Yürü HAKK’tan HAKK’a dedi
İnkarla ikrarın yedi
Tenezzül – Tevhid eyledi
Boşaldı da doldu İnsan...

*

Sevmeyen “VAR”a varamaz
Sevenler “SIR”rın sıramaz
Sükûta eren aramaz
Aradığın buldu İnsan...

*

İlimle – irade – idrak
İştirakle yaşanır HAKK
Kul İhvâni sözü bırak
Ezel ebed “KUL”du İnsan...


04.10.1994 11:30
DSİ - tplnt.




Resim
Cevapla

“Kendi Şiirleriniz” sayfasına dön