BAHAR

[habibi]

"Okuvedokunruhuna,hakikate...
Dönkendinevegörsuretini…
Ozamanufuklarınsonsuzlaşacak…
Hiçbirçerçevehapsedemeyecekzihnini…
Okuvedokunruhuna,hakikate…"

[habibi]

Niyetteöylebirhâsiyet(özellik)vardırki,

Seyyiatı(günahlari/kötülükleri)hasenata(iyiliklere/sevaplara)Vehasenatıseyyiatatahvileder.

Demek,niyetbirruhtur..Oruhunruhudaihlâstır.

Mesnevî-iNuriye

[HAYY-DOST]

Kendi hayatımın filmini seyreder, ağlarım gülünecek hâlime,
Bir küçücük varlık iken, ne ağır yükler vermişler elime,
Tütün tarlalarında "fide" döken, "sıvriç" sallayan, bir çocuk, daha..
"Yamka" vurmaktan, ağrılar saplanır dururdu narin belime.

Tarla tapan sahibi bir aileye doğmuşum, Kaderullah.
Anam, babamın kaburga kemiğinden, muti, Maşaallah,
Babam, hoş adam, ağa rolünde, ikram eylemiş Allah,(CC)
Böyle bir hayat yolundan başlamışım Kader-i İlahîme...

Köyde kızlar, okutulmaz, kocaya varırlardı küçük yaşta,
İlk okul öğretmenim, biraz zeka bulmuş, benim çocuk başta,
Öğretmenim galip oldu, babamla, okut-okutma diye savaşta,
Taa o zaman teslim olmuşum, kaderimi yazan Rahmân-Rahîm'e...(CC)

Kız sanat okuluna verdiler, erkek öğrenci yok diye önceleri,
Gaz lambası ışığında çalıştım, bitmek bilmezdi uzun kış geceleri,
Zihnime dizerdim, tarih coğrafya, Türkçe, dil bilgisindeki heceleri,
Her yeni bilgi nasılda gülerdi, kibirlice içimdeki eriyen cehlime...

“Ziyan etme ağa!” dedi öğretmenlerim, kızın kabiliyetli kızın, çok zeki,
Yemek dikiş, nakış, yeter öğrendiği, daha neler var hem bunlar neki,
Liseye yazdıralım, matematik fen süper, babam kabullendi, neyse ki,
Bana soran yok , endişelerim, korkularım, beni salıyor vehime...

Üçyıl sonra lise de bitti, mezun oldum fen dersleri bölümünden,
Ankara'da üniversite sınavlarına girdik, öldüm öldüm dirildim ben,
Ziraat mühendisliği istedi, babam, sonra şaştık, bundan dönümünden,
İstimlak gelmiş tarlalara, kader kalem vurmuş, gidişime yönüme..


Özel Eczacılık Yüksek Okulunda buldum kendimi bu arada bir anda,
Rahmân ve Rahîm'den gelince kusur olurmu hiç İlahî fermanda,
Dört yıl geldi geçti, o zamanlar yüklendi yüreğime, dert de derman da,
Göz açtım kapadım, tay-yi mekan tay-yi zaman geldim sanki bu günüme...

Çocukluğum gençliğim, arada bir misafir olur, hafızamdan dimağıma,
Bazen mis kokulu güller ekilir, bazen sarı otlar sarılır, gönül bağıma,
Mâziden bir saf çocuk uzanır, tertemiz öpücük kondurur yanağıma,
RABB'im af mağfiret, izzet ikram eylesin, YARINıma, ANıma ve DÜNüme....

Öyle bir esti işte hoş görün dostlar...

[MINA]

ahh hayy-dostumuz!...

Seni SEViyoruz Allah c.c için....

[HAYY-DOST]

Sevgimiz Allah(cc) ve Resul'u(sav) için.

Ben de sizi seviyorum. Elhamdülillah...

[gullale]

HAYY DOSTum!

Ne HAYYatlar dizmiş HABLi'l-VERÎDe SULTANIMIZ ÂN İÇinde...
Sanıyoruz ki AKLımızca OL-ÂN lar OLdu bunca sene bunca süre...
HAYYal ile oynayıp oyalanmaktan bıkmadı cÂN kesret âleminde
HÂLden HÂLe geçtik YAŞlandık geçiremedik deveyi iğne deliğine...


Kesret Âlemi: Çokluk Âlemi.
HABLi'l-VERÎD: şah damarı, insanın AN-a VaRlık bağı, TeK İP..

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ

“Ve lekad halakne'l-insâne ve na’lemu mâ tuvesvisu bihî nefsuh(nefsuhu), ve nahnu akrebu ileyhi min habli'l-verîdi :

Andolsun, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne vesveseler vermekte olduğunu biliriz. Biz ona şah damarından daha yakınız.”

(Kaf 50/16)

إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَاسْتَكْبَرُواْ عَنْهَا لاَ تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاء وَلاَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ

“İnnellezîne kezzebû bi âyâtinâ vestekberû anhâ lâ tufettehu lehum ebvâbu's-semâi ve lâ yedhulûne'l-cennete hattâ yelice'l-cemelu fî semmi'l-hıyât(hiyâti) ve kezâlike neczî'l-mucrimîn(mucrimîne) :

Şüphesiz âyetlerimizi yalanlayanlar ve onlara karşı büyüklenenler, onlar için göğün kapıları açılmaz ve halat (ya da deve) iğnenin deliğinden geçinceye kadar cennete girmezler. Biz suçlu-günahkârları işte böyle cezalandırırız.”

(A'râf 7/40)

[HAYY-DOST]

CAN'ım kardeşim GÜLLALE,
"geçiremedik deveyi iğnenin deliğine" demişsin ya,
aynen beni anlatmışsın. güldüm vallahi kendi kendime...
zaten sorun da orada ya..
ne zaman deveyi zorlasam haydi geç diye,
iğnenin deliğnde inadı tutmaz mı nasıl geçeyim ben bu halimle..
bir türlü su olmazki buzları çölde eriyesice...
maziye dönüp bakmak, AN-da yaşamaya korkularımdan olur çoğu
zaman.. AN'ı anlayamadığım zamanlar, gider mâziye sığınırım,,
gerçi senin dediğin gibi,
mâzi-âti-AN hepsi de ayn-ı yaa...

[gullale]

Eyvallah CAN dostum, ÂNda kardeşim, her yazında gönlündeki HAKK aşkı, HAKKa CERRin beni de yakmakta... Kâh yaşlar ile kâh ÂH ile kâh fesubhanallah-tebârekallah-maşallah ile pay olmakta...

Muhammedî MuHABBEtle kardeşim...

[dostemin]

ÖMÜR

Hiçbir şeye güzel diye bağlanma
Onun ömrü ya bir gündür ya iki
Fâni olan güzelliğe aldanma
Onun ömrü ya bir gündür ya iki

Malın mülkün pek çok imiş bana ne
Bende olan sende yokmuş sana ne
Bizim olan bizim mi ki ona ne
Mal mülk ömrü ya bir gündür ya iki

Pek alımlı çok güzelmiş şu fettan
Yakışıklı pek güçlüymüş şu oğlan
Sağlıklıymış çalımlıymış şu insan
İnsan ömrü ya bir gündür ya iki

Dost Eminim fâni olan yok olur
Zahir olan gün gelir Bâtın olur
Gördüğünü kayıp etmek zor olur
Bâki olan Bâki kalır var O’dur…

[dostemin]

VAHDET

“Kimiderki;sen,ben,kimiz,ruhumuzlaO’yuzO
BatınikenZâhirolanO’ndangelenO’yuzO
EvvelikenÂhirolanbirdevrandaO’yuzO
BirbütündezerreolantekvücutdaO’yuzO”

“Kimiderki;O’ndangeldik,hemO’ndanızhemO’yuz
BirbütündezerregibihemO’ndanızhemO’yuz
BirvücuddahücregibihemO’ndanızhemO’yuz
DevranedennoktagibihemO’ndanızhemO’yuz”

Sensizbütüneksikolur,tümzerrelerbütünolur
Hücrehücrebirleşerekbirinsandavücutolur
Kesretseniyanıltmasın“BİR”görürsenVahdetolur
Zuhuredipsen,ben,olanBâtın’dakitek“O”olur

DostEminder,yanılmayıntekhücreyevücuddenmez
Bütün’dekibirzerreyeaklıolanBütündemez
Hücregibibirkulsunsenkulolanailâhdenmez
O’ndangelenO’nadönerayrıgayrıolabilmez

***

GördüklerinhepO’ndanZahirolanhepO’dur
KaynağımızAllah’tanmüminO’nunkuludur
Sevelim,hoşgörelim,ayrıgayrıyokHakk’tan
Ef’al,Sıfat,Zat’ından,BâkiolantekO’dur.

[nur_umim]

NEFSün VAHİDetün: TEK BİR NEFİS

يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيرًا وَنِسَاء وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِي تَسَاءلُونَ بِهِ وَالأَرْحَامَ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا

“Yâ eyyuhen nâsuttekû rabbekumullezî halakakum min nefsin vâhidetin ve halaka minhâ zevcehâ ve besse minhumâ ricâlen kesîran ve nisâe(nisâen), vettekûllâhellezî tesâelûne bihî, vel erhâm(erhâme) innellâhe kâne aleykum rakîbâ(rakîben) :Ey insanlar sizi TEK BİR NEFİSten yaratan, ondan eşini yaratan ve her ikisinden birçok erkek ve kadın türetip yayan Rabbinizden korkup sakının. Ve (yine) kendisiyle, birbirinizle dilekleştiğiniz Allah'tan ve akrabalık (bağlarını koparmak)tan sakının. Şüphesiz Allah, sizin üzerinizde gözeticidir.” (Nisâ 4/1)


وَهُوَ الَّذِيَ أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ

“Ve huvellezî enşeekum min nefsin vâhıdetin fe mustekarrun ve mustevda’(mustevdaun), kad fassalnal âyâti li kavmin yefkahûn(yefkahûne) :O, sizi TEK BİR NEFİSten yaratandır. (Sizin için) Bir karar (kalış) ve emanet (olarak konuluş) yeri vardır. Kavrayabilen bir topluluk için ayetleri birer birer açıkladık.” (En'âm 6/98)


هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلاً خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَت دَّعَوَا اللّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحاً لَّنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ

“Huvellezî halakakum min nefsin vâhıdetin ve ceale minhâ zevcehâ li yeskune ileyhâ, fe lemmâ tegaşşâhâ hamelet hamlen hafîfen fe merret bihî, fe lemmâ eskalet deavâllâhe rabbehumâ lein âteytenâ sâlihan le nekûnenne mineş şâkirîn(şâkirîne) : O, sizi TEK BİR NEFİSten yaratandır. (Sizin için) Bir karar (kalış) ve emanet (olarak konuluş) yeri vardır. Kavrayabilen bir topluluk için ayetleri birer birer açıkladık.” (A'râf 7/189)


خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنْ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِن بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ

“Halakakum min nefsin vâhıdetin summe ceale minhâ zevcehâ ve enzele lekum minel en’âmi semâniyete ezvâc(ezvâcin), yahlukukum fî butûni ummehâtikum halkan min ba’di halkın fî zulumâtin selâs(selâsin), zâlikumullâhu rabbukum lehul mulk(mulku), lâ ilâhe illâ huve, fe ennâ tusrafûn(tusrafûne) : Sizi TEK BİR NEFİSten yarattı, sonra ondan kendi eşini var etti ve sizin için davarlardan sekiz çift indirdi. Sizi annelerinizin karınlarında, üç karanlık içinde, bir yaratılıştan sonra (bir başka) yaratılışa (dönüştürüp) yaratmaktadır. İşte Rabbiniz olan Allah budur, mülk O'nundur. O'ndan başka ilah yoktur. Buna rağmen nasıl çevriliyorsunuz?” (Zumer 39/ 6)


Gönlüne Selâm-et
DOST DİLLi
Dostemin
Ben-Sen-O
BİZ-iz
BİR-iz..
Vahdetteyiz...

Muhammedi Muhabbetle..

[dostemin]

HAKİKATİNYOLUNDA!

A’yȃn-ıSabite’debendebirnoktaidim
“Ol”dediyüceTanrıbucihandabelirdim
Sonsuzesmȃlarındanbirtanesidebendim
BilsendebilmesendeO’ndangeldikO’yuzbiz
Bilenlerdesaklıgiz,derlerİlm-elYakîniz



Tevhidegirenesmȃ,sankiolmuşmüsemmȃ
Fail,Sıfat,Zatburda,Hakkişliyorheranda
Ayrıyoktur,gayrıda,buldunO’nudünyada
BulsandabulmasandaO’ndangeldikO’yuzbiz
Bulanlardasaklıgiz,derlerAyn-elYakîniz



Fenâfillȃh’tangeçmişBekabillȃh’aermiş
BirhiçolduğunbilmişTevhidSırrınagirmiş
“LâmevcudeillâHu”,sözünükalpteduymuş
OlsandaolmasandaO’ndangeldikO’yuzbiz
Olanlardasaklıgiz,derlerHakk-elYakîniz



DostEminimşükreylebildinHakk’ınlütfuyla
KıyısındansuiçtindoydunKevserSuyuyla
HiçliğeereceksingerçekAllahAşkıyla
ŞerefduykulluğunlaO’ndangeldikO’yuzbiz
Kendindedirasılgiz,varlıkBİR’dirbizhiçiz



Hakikatınyolundaseviyeseviyeyiz
Bilenİlm-elYakîniz,bulanAyn-elYakîniz
NasipetmişseMevlâolanHakk-elYakîniz
HemEvvelhemÂhir’iz,HemBâtınhemZahir’iz
VarlıkBİR’dirbudurgiz,sen,ben,yokuzhepBİR’iz.

[habibi]

Canlıbirkitapsın,yazarıMevlâ
Açıkdur,kitaplarseniokusun.
YüzündeşavklansınnazarıMevlâ
Eğilsinmehtaplarseniokusun.

Kasırgaol,dönedönezikiret
Hernefeseonbinmislişüküret
ŞüpheburgacındaHakk’ıfikiret
Uyansıngirdaplarseniokusun.

Erisingecelergündüzegelki
Kalmasıntekengelbirdüzegelki
SecdedeRabb’inleyüzyüzegelki
Minberler,mihraplarseniokusun.

‘Ezel’in,‘ebed’inşifresisende
‘Menfi’nin,‘müsbet’inşifresisende
Çözülsendeolur,çözülmesende
Sorular,cevaplarseniokusun.

Aşktan,estetikten,ahenktenyana
Şiir,resim,müzikimrensinsana
Camiler,sebillergelsinlisana
Hayırlar,sevaplarseniokusun

Bedenincoğrafya,tarihtirdünün
Ayrıayrısayfasaatin,günün
Dörtkapısıaçıkdursungönlünün
Alimler,erbaplarseniokusun.

Nefretboştakalsın,aşkiledolda
Işık,kılavuzolgittiğinyolda
Kur’an’danfeyzalanbirmektupolda
Yazdığınkitaplarseniokusun


AbdurrahimKarakoç

[dostemin]

TEVHİD

Fail Sen’sin fiil senden, vasıtan çok biri biziz
Mevsuf Sen’sin sıfat Sen’den, görünen çok biri biziz
Mevcud Sen’sin vücud Sen’den, tecellin çok biri biziz

Fail, mevsuf, mevcud Sen’sin, gayrı yoktur Sen’den mutlak
Kesretteki Vahid Sen’sin, enfüs, afak olmuş hep Hakk
Görünensin, gören Sen’sin, görünene gönülden bak

Bȃtın’daki Mevlâ Sen’sin, halk görünüp Zȃhir’desin
Hem işiten hem konuşan Sen kendinden kendinesin
Vahdet iken kesrettesin mevcud Sen’sin yine Sen’sin

Cem etmişsen her bir Cem’i, Sen’sin Vahdet, Sen’sin kesret
Evvel, Âhir, Bȃtın, Zȃhir gördün bildin Hakk’a şükret
Menba’ıdır tüm esmanın, tek Hakk vardır daim zikret

Kayıd kalktı mukayyedden, intikali Muhammed’den
Hakka’l-Yakîn olan kim ki? Allah işler Habib’inden
Her şey gider BİR şey kalır, ezelinden, ebedinden…

***

[ Tevhid Mertebeleri; Fena Mertebeleri ( Tevhid-i Ef’al,
Tevhid-i Sıfat ve Tevhid-i Zat ) ile Beka Makamları (Cem,
Hazretü’l-Cem, Cem’ül Cem ve Ahadiyyetü’l-Cem ) ]

[MINA]