EN GÜZEL MAKAM ALLAH(CC) A KULLUKTUR....

[HAYY-DOST]

BENİ KENDİNE KUL YARATAN,
KULLUK SIFATLARIYLA DONATAN ,
BEDEN EVİNDE, NEFS VE RUH 'UMU BARINDIRIP,
VARLIĞIMI AKIL İPİNE ASAN,
İMAN VE HAYA'MI AKIL İLE KORUYAN,
KOSKOCAMAN KÂİNATI ,
KÜÇÜCÜK GÖZ BEBEKLERİME SIĞDIRAN,
UCSUZ BUCAKSIZ ENGİNLİKLERİ İÇİNDE BARINDIRAN BİR KALBİ,
ŞU BEDEN ÜLKESİNE KÂBE YAPAN,
TÜM SIRLARIMI "BEN" DÜĞÜMÜNDE GİZLEYİP, SAKLAYAN,
KÂİNATA YAYDIĞI TECELLİLERİN SIRLARINI ÇÖZMEK İÇİN,
"ENE" ANAHTARINI BOYNUMA TAKAN,
KAYNAĞI KENDİNDE OLUP,,
AŞK IRMAĞIYLA KALBİMİ YIKAYAN,
AN AN GÖNÜL PINARIMDAN ,
DAMLA DAMLA, RAHMET SIZDIRAN,
"HAYY" İLE NEFES VERİP, "HU" İLE GERİ ALAN,
BEDENİME "UYKU" İLE CAN CERYANI YÜKLEYİP,
RUHUMU GERÇEK ÜLKESİNE SEYAHATE ÇIKARAN,
GÜNDE BEŞ VAKİT HUZURUNA DAVET EDİP,
KULUYLA BULUŞMAK DİLEYEN,
BÖYLECE FARK ETMEMEYİ FARK ETTİREN,
DERYASINDA KAYBOLMAKTAN ZİYÂDE,
DAMLA OLARAK, KENDİSİNE NE KADAR MUHTAÇ VE İHTİYAÇ,
İÇİNDE OLDUĞUMU BİLDİREREK,
GÜNAH İŞLEDİĞİMDE "TÖVBE" KAPISINI ,
ACIKTIĞIMDA, RIZIK VEREN "REZZÂK" KAPISINI,
BÜTÜN KAPILARIN AÇILDIĞI, "RAHMÂN VE RAHÎM" KAPISINI DAİMA AÇIK TUTAN,
TÜM MADDÎ VE MANEVÎ İHTİYAÇLARIMA SEBEB VE VESİLELER YARATAN,
TARİFİME, İDRAKİME, HAYALİME, İLMİME,
SIĞDIRAMIYACAĞIM KADAR, KENDİNİ YİNE KENDİNİN BİLDİĞİ,
YÜCELER YÜCESİ YARATANIM,"ALLAH" CC....
YERLERDE VE GÖKLERDE YARATTIKLARININ,
AĞIRLIĞINCA VE ADEDİNCE SANA HAMD-Ü SENÂLAR OLSUN..
ÂCİZANE, SANA LÂYIK OLMAYAN KULLUĞUM, KATINDA MAKBUL OLSUN..
MUTÂBER OLSUN...
DİLERİM SENİN İZNİNLE, "İNŞÂLLAH" KULUN SENDEN RAZI OLSUN....
KULUN OLARAK YAŞAT,
KULUN OLARAK ÖLDÜR,
KULUN OLARAK DİRİLT...
VAR MI DAHA BÜYÜK SAADET "KUL"UN OLMAKTAN BAŞKA?
ÂMİN..ÂMİN..ÂMİN....GÜLİZÂR


Kalbin katılaşmaya toplandığı bir anda çatlıyor gökyüzü. Acı çekiyor kalp... Kıvranıyor... Kıvranıyor uçurumlarında hayatın... Kıyılara çarpıp-çarpıp geri dönmeye yüz tutuyor...

Allah'ım...

Senin olduğun kalp, kaldırabilir mi bu ruh çöküşünü? Huzura ayarlı kalbimiz çatlamamak için ne kadar fazla tutabilirki ayakta kendini?

Her şey susuyor...

Kapatın gökyüzünün bütün ışıklarını. Çekin yaşama bakan gözlerinize kalından perdeleri. Kabre girer gibi girin kalbinize. Ölür gibi yaşadığınızı fark edin. Ve çekin nefes alıp-vermekten kendinizin yaşam fişinizi. Bitin bir anda.

Her şeyin bittiği, kül olduğu noktada, rahmet, bir umman gibi ruhumuzda açılıyor... Açılıyor elimizin Kuran'a gittiği kulluk makamında.

Sinemizde Kuran okunuyor...

Kalbimiz, bir pınara karışan çorak bir toprak kadar gevşiyor... Kuran okunuyor kalbimize. Çözülüyor ruhumuza atılan düğümler bir-bir. Allah, kulluk makamında şerefli eyliyor benliğimizi

İşte ferah kapısı... İşte huzurun aynası, huzurun anahtarı…

Bunca ayetten uzak yaşamlar dökülürken sokaklara, insanlar kirlendiklerinin farkına varmazken bile, bunca kalp mahrumken yaratan Rabb'in seslenşlerinin ışığından, nasıl buhranlara kapılmasın ki ruhlar? Adresine varamayan bir parça gibi nasıl bocalamasın ki?... Nasıl huzuru tatmış olabilsin ki insan, gerçekten? Hangi mutluluk kalıcı olabilir, hangi şey bulmuş olabilir vücutta kendini, hangi sevinç ebediyete kavuşturur başka, ilahi seslenişten? Nasıl geçici olmasın ki tüm zevkler?...

Kuran, kara bulaşmış yüzümüzü temizliyor...

Kuran, billur gibi ışıldıyor ruhumuzun teninde... Kuran ruhumuzda geziniyor inceden...

Ne çok ihtiyacımız varmış, ne çok uzak kalmışız Rabbimizden... Sahi, bizimle konuşması için huzuruna geçmeyeli çok utanmalarımız çoğalmış... Ölümün eşiğinden dönen bir pişmanlık abidesi kadar hüsran dolu imiş meğer ceplerimiz...

Dağlar kadar büyük günahımız olduğunu düşünmemiz gerektiği söylenirken, acizliğin insanı kudret sahibine karşı nasıl eğdiğini bulmamız istenmiş... -Acizlik, yükselmenin merkezi bir kul için. Acizlik ki, insanı arkasına bakmakta ileriyi düzenletir, bulunduğu noktada insanı tertip eder, geleceğe baktırdığında ahreti işaret eder insanın kendisine.

Bir-bir çözülür işte düğümler... Kuranın insana indirilmiş 'Allah sözü' eteğinde kulun iyiliğini isteyen her hitap, iyileştirir bütün yaraları... Diri kılar insanı... Sen de biliyorsun, her şeyi en güzel şekliyle serer insanın ayaklarının uçlarına Rahman... O'na ihtiyacının olması bundan...

Hissediyorum...

Ruhum iliklerimden açıldı.

Allah'ım... En çok söylemek istediğim şey sana; Seni seviyor, Seni seviyor, Seni seviyorum...


Belkıs TUNÇAY


--------------------------------------------------------------------------------

[HAYY-DOST]

ALLAH RAZI OLSUN BELKIS HANIMDAN..
KALBİMDEN ŞAHLANIP DUDAKLARIMA AKAN BU MÜBAREK
CÜMLEYİ ASIL SÖYLEMEM GEREKEN'E NİYE HİÇ SÖYLEYEMEDİM..
YÜZÜM OLMADIĞINDAN MI? YOKSA GÜNAHLARIMIN ÇOKLUĞUNDAN MI?
YAHUTTA, SEVGİMİ O'NA LAYIK BULMADIĞIMDAN MI?
YA DA YETERSİZ KALDIĞINDAN MI?
OYSA "SENİ SEVİYORUM" DEMEYE NE KADAR İHTİYACIM VARMIŞ MEĞER...
EYY!KUDRETİ SONSUZ ALLAH'IM!
VERDİĞİN RIZIKLARDAN ÖNCE "SEN"İ,
TÜM NİMETLERİNDEN ÖNCE "SEN" İ,
SENDEN OLAN HERŞEYDEN ÖNCE, "SEN"İ ,
AMA YALNIZCA ÖNCE "SEN"İ SEVİYORUM..
SENİ SEVİYORUM... SENİ SEVİYORUMMM......

[halimkok]

Ey Gülizar Ana...

Biri; "Allahı seviyorum" dese... Senin için kapağı açılmış barajlardan boşalan SUlar-SELLER gibi taşıverir...

Biri; "Ne çok günahım var Allahım" dese... Sen; "Ya ben ne yapayım bunca günahla" dersin...

Gönlümce sen ne güzel BİR KUL' sun...

* * * *

Normal zamanlardan daha da fazla…Namaz veya tesbihat esnasında…

İçim Pazar yeri sanki…
Kimi alır kimi satar…

BEN’ den BANA…

- Bak.. şu anda Allah’ ı zikrediyorsun… Ama bir bak kendine… İçinde hiçbir ürperti yok… Yüz kere “Allah cc.” Diyorsun ama kılın kıpırdamıyor… Yazıklar olsun sana… Oysa iki kere üç kere söylediğinde çoktan yerle bir olman gerekmez miydi…

- İyi de ne yapayım yani… Benim elimde mi…Kalbime hükmeden ben miyim…

- Kim o zaman?

- Bunu bilmiyorsan beni kınayacağına kendini kına… Kimmişmiş… Bilmediğimi mi sanıyorsun… Bilmesem şu an namaz kılıyor olur muydum…

- Gör işte bilmek bir işe yaramıyormuş…

- VeLâ havle kuvvete illâ billâhil AliyyilAziym… Allah dilerse işe yarar… Hem ben kim oluyorum ki Allah cc.' un huzurunda bir iş yapabilme imkanım olsun.

- Hıı… bu derece inanıyorsun yani Allah’ a… Hem namaz kılıyorum diyorsun ama şu an aklın benimle meşgul… Nasıl namaz bu…

- O zaman çekil Allah rızası için de… Ben de O’ na yönelebileyim… Hem beni engelleyip hem de iki yüzlüler gibi… Sahte gözyaşları ile Allah’ ı kandırmaya mı çalışayım… Bunu bekliyorsan çok beklersin… O şu anda beni görüyor biliyor… Ben ancak bu kadarım… Bu geliyor elimden… O nasıl bilirse öyle yapar ben karışamam…

- Sen Allah’ ı seviyor musun?

- Sana ne bundan… Şimdi desem ki; Evet Allah’ ı çok seviyorum… Allah bana sormaz mı… Senin derdin bana KUL’ luk mu… Yoksa kendi nefsine kendini ispatlamak mı… Sana demesem de Allah’ a desem ; Allahım ben seni çok seviyorum… diye… Sormaz mı bana; Sen mi beni seviyorsun yoksa ben mi seni…

- E sonuç peki? Sen mi Allah’ ı seviyorsun… Allah mı seni?

- O’ nun bildiğini ben sana söyleyemem… Ama ben şunu biliyorum ki; Allah bir kulunu sevmese bırak namazı zikiri… “Allah” demesine bile müsaade etmez…

- Ooooo sen sıyırdın öyleyse… Baksana sabahtan beri kaç kere Allah dedin…

- Ben senin dediğin gibi “Sıyırmak” için Allah diyorsam şüphesiz Allah bunu senden daha iyi bilir ve o zaman da vereceği ceza ile beni bu halimden arındırmak ister… Ben neysem oyum… O dilerse elbet daha güzele iletir beni… O’ nun buna gücü yeter ama benim gücüm yetmez… Ne yapabilirim O benim şu AN ancak bu kadar bilmemi-bulmamı-olmamı ve bu kadarını yaşamamı diliyorsa… Hangi hakla daha fazlasını isteyebilirim… Şu an bu kadarını yapabilimeyi lutfediyorsa ben bir şey yaptım hak ettim de mi bu haldeyim…

Yazsam daha uzar gider… İǒ imden çıkamadım ki…

[HAYY-DOST]

Allahcc bize,hep güzeli doğruyu ve iyiyi yapmamızı tavsiye eder.
Bunların neler olduğunu da Resulallah sav ile bize bildirir..
Resulallah sav in kalbinden Cebrail as vasıtası ile bize aktardığı harika mektubları , ne kadar anlamlı ne kadar muazzamdır.
Bu harika mektubların zarfında, "Halim" için, "Gülizar" için vs ..yazmıyorsa da"Kullarım için" diye okumasını bilene yazıyor....
Her kim ki kendini Allah cc a kul bildi, Kuran-ı Kerim'i okuyup anlamak,
kavramak ve yaşamak zorundadır..
Kudreti sonsuz Sultan, kullarına, nasılın ve nedenin ve de kulluğun yollarını anlatıp öğretmekte...
İşte can kardeşim, ne kadar öğrendik, ne kadar yaşadık , işte okadar
"kul"uz biz...
İnsanın en güvende ve en emniyette olduğu yer ve makam, "kulluk" makamı...
Hiç "O". kudreti tarifsiz, Rahman ve Rahim olan Allah cc kapısında boyun büken, sesizce göz yaşı döken, aczini fakrını itiraf edip bilen
sevgi ve muhabbetinden yarattığı "kul"una sahib çıkmazmı?...
Ne zaman kendimi kulu bildim, o zaman kendimi bildim...
VE RABBimi bildim... ve bu alemde de haddimi bildim....
Şaşıp yanılıp haddi her aştığımda hicran oldu... hüsran oldu..
hezimet oldu...
Kardeşim HALİM'le HALleştim biraz .. Açıkcası "kul" olmak, itiraf
etmeliyim ki harika .. Ama Allah-ı Zül Celal ve Cemal'n kulu olmak...
MUHAMMED'İ MUHABBETLERİMLE....

[halimkok]

H-ER HÂL’ 'imiz HAKK'ın LÛTFU, KUL'luğumuz HaSeNe' dir
SÂLL'le SU' da OL-AN MuSa, EL'indeki ÂS N’' dir
Bezm-i Elest' te“BEL” mız, O' ndandır MeCNÛN-LEYL-LÂ' mız
HaDiCe , MeRYeM ANA-mız RaHiM N' dir... İSA N ' dir.


HÂLimce HAYY-DOST...
08.05.2010 - 16:25

[HAYY-DOST]

SIRRINI ÇÖZMÜŞ DEDİLER CAN HALİM KENDİNCE,
SORDUM SÖYLEMEDİLİER, KENDİN BUL EDEBİNCE,
SARMAL SARMAL, ÇİLE ÇİLE DOLAŞIK HER BİR ŞEY,
ÇÖZ ÇÖZ DOLANIR, SIR İÇİNDE SIR KELEBİNCE...

[halimkok]

BAĞ’ LÂ-YAN' dadır çözümü, SEYRİ' ne SÂLL' dım GÖZ' ümü
ÖZ'ümden uzak KÂLmışım O' ndan ÖZ' lerim ÖZ' ümü,
Zahir-Batın RÜŞD' e ER-İŞ, SIRR-ı SEVGİ alış-veriş,
NUR' la BİLE BEN' ce HER İŞ, ÖZ ' üme derim SÖZ' ümü

HÂLimce BAĞ' lanmışım...

Çözemedim HAYY-DOST

09.05.2010 - 00:32