*DİLENCİLİĞİN KÖTÜLÜĞÜ*

Abdulkadir Geylani (k.s.) hazretlerinin hayatı ve eserleri.
Cevapla
Kullanıcı avatarı
aNKa
Özel Üye
Özel Üye
Mesajlar: 2797
Kayıt: 02 Eyl 2007, 02:00

*DİLENCİLİĞİN KÖTÜLÜĞÜ*

Mesaj gönderen aNKa »




ResimDİLENCİLİĞİN KÖTÜLÜĞÜResim


İnsan, kendisi gibi acizden bir şey isteyemez. Yalnız cahil olduğu için ister. İmanı zayıf olduğu için bu yolu tutar.
Marifeti yoktur, yakin derecesine varmış imanı yoktur.
Sabrı yok denecek kadar az olduğu için bu yola düşmüştür.

Dilencilik huyunu bırakan insanda şu yüksek vasıflar mevcuttur:
Allah’ın (C.C.), kendi halini bildiğine inanır.
İlm-i İlahinin her şeyi kuşatmış olduğuna yakîni vardır.
Her an iman yolunda ilerleme kaydeder.
Yaratanını (C.C.) hiçbir zaman unutmaz, her an onu tefekkür etmekten hoşlanır.

İşte bu hallerde o, kimseden bir şey istemeye ve rastgele herkese dert yanmaya utanır.
Ve daima huzurla:
- “Beni benden daha iyi bilen var.”
Der, günlerini böyle bitirir…


Kaynak: Gavsulazam Abdulkadir-i Geylani (K.S.) - Fütûh-ul Gayb (Gizliden Sesler)


Resim
Resim
Kullanıcı avatarı
habibi
Özel Üye
Özel Üye
Mesajlar: 1059
Kayıt: 26 Eki 2008, 02:00

Mesaj gönderen habibi »

Resim
Kullanıcı avatarı
habibi
Özel Üye
Özel Üye
Mesajlar: 1059
Kayıt: 26 Eki 2008, 02:00

Mesaj gönderen habibi »

Resim


Uyuyan göllere ay ışığında
Sevginin resmini çizsem kim anlar?
Tomurcuk ayrılıp gül açtığında
Yağmurun saçını çözsem kim anlar?

Bir mekan kaplamış ne varsa nerde
Kendi ötesini saklar her perde
Sonsuzluğun sona erdiği yerde
Huduttan bir kulaç kazsam kim anlar?

Aşk kömür beyazı; kin süt karası
Eklenir yarama her dost yarası
Et oldum bıçakla kemik arası
Cellatla ahdimi bozsam kim anlar?

Doğumda yalan var ölümde gerçek
Bir şeyler anlatır balık kuş çiçek
Kırık gönülleri toplayıp tek tek
Toplayıp göğsüme dizsem kim anlar?

Gün geldi zamanı gömdüm kabire
Dağ oldu aklımın verdiği fire
Bağlasam telaşı çelik zincire
Sabrın derisini yüzsem kim anlar?

İçte deprem olur dışın düğümü
İhlâssız çözülmez işin düğümü
Aklımdan geçeni düşündüğümü
Okusam kim dinler yazsam kim anlar?
Kullanıcı avatarı
habibi
Özel Üye
Özel Üye
Mesajlar: 1059
Kayıt: 26 Eki 2008, 02:00

Mesaj gönderen habibi »

Resim

Her kimden bir vefa istedim; ancak cefa gördüm.
Her kimi gördüysem vefasız dünyada; vefasızlığını da gördüm.


Derman isteyerek her kime bir dert yandımsa;
onu kendimden bin beter dert ve belaya düşmüş gördüm.


Gidermedi kimsecikler kederli gönlümdeki üzüntüleri.
Esenlikten dem vurarak beni teselli etmeye çalışan dostlarımı aldatmaca içinde gördüm hep.


Suyun eteğine yapışacak oldum; derhal ırmak yüz çevirdi benden.
Aynadan bir doğruluk umdum; umudumun aksini gördüm.


Umut yollarına dökülsem ne vakit; başım, döndü ha döndü…
Emel ipinin ucuna yapıştım (her nasılsa), elimde (ip yerine) yılan gördüm.


Yüzlerce kez gösterdi bana felaket kara bahtımın aynasını…
Her ne vakit baktıysam, ben kara bahtı; onu hep kara gördüm.


Ey Fuzûlî! Artık ayıplama beni insanlardan yüz çevirirsem.
Kime yaklaştıysam eğer, ondan belanın yüz türlüsünü gördüm.




FUZÛLÎ


Cevapla

“►Abdulkadir Geylani◄” sayfasına dön