TASAVVUR
Gamdan güler zevali melalime ağlarım der bir şair .
Kimileyin göklerden inen bir yağmur demek ki
Ölüm bir yok oluş veya bir idam-i ebedi mi yoksa bir başlağıç ve bir terhis tezkeresi mi?
Ölüm bir şeb-i aruztur diyor Mevlana Celalaettin-i Rumi
Ölüm bir saadet kimi zaman demek ki
Bedene vurulan kelepce ve demir parmaklıklar ardında geçen hayat veya sürgün edilmek yada idam edilmek nasıl mutlu kılar insanı?
Bunu mümkün görebilir İbn-i Teymiyeyi dinleyenler O şöyle der "Düşmanlarım bana ne yapabilir ki?
Ben cennetimi yüreğimde taşıyorum
Beni öldürseler ölümüm şehadet, beni sürseler sürgünüm hicret, beni zindana koysalar zindanım halvet olur
Ben cennetimi yüreğimde taşıyorum.Bana düşmanlarım ne yapabilir ki?" İslami bir tasavvurla hayatın her yokuşunda umutla yürümek mümkün demek ki .
Hastalık bir illet mi yoksa ruhlara şifa veren bir reçete mi?
Senin hastalığın sana dert değil bir nevi devadır diyor Said Nursi
Eyyüp (as) tasavvuruyla baktığınız zaman hastalık bir ruh banyosu ve manevi rahatsızlıklar için bir reçete demek ki
İhtiyarlık bir zillet mi yoksa insani muhterem kılan bir izzet mi?
Çift dünyaya iman edenler icin ihtiyarlik, genclik gecesinin uykusundan ihtiyarlık sabahıyla uayanmak belki
Kendini bulmak ve Rabbine doğru adım atmak
Gurbet , Allah için yola çıkmaksa o bir nevi kurbiyet ve yakınlaşma hali
Gurbet bir yalnızlık değil bilakis yalnızlığını Allah'la paylaşma hali
Kimileri için gurbet bir hicret kimileri için mutsuzluk mekani
Gurbeti hicret olanın mekani cennet, gurbeti madde olanın her hali eziyet
Eziyet veren gurbet aslında insanın vicdana, fitrata ve Allah'a yabancılaşması .
Hicrete dönüşen gurbet ise insanın fitratına, vicdanına ve Rabbine olan yolculuğu
Ne olabilir ki bundan daha kutlu?
Garip olmak bir acı yalnızlık mi yoksa Hakka dilbeste olmak ve onun nuruyla müjdelenmek mi? "
İslam gariplerle geldi ve gariplerle devam edecek ne mutlu o gariplere " diyor nebiler nebisi Gariplere bir mujde var ötelerden
Garip olmak insanların çoğunluğundan farklı hareket etmektir
Madde eksenli bir dünyada mana eksenli yaşayan insanlar gariptir mesela
Nuhun gemisine binenler gibi Zuleyhaya hayır diyen Yusuflar gibi
Garip olmak kendi cemiyeti tarafından üvey evlat muamelsi görmek
Kimdir zarar eden ? Fabrikasi batan, işletmesi iflas eden veya toprağı işgal edilen masum mu yoksa vicdani çoken ve ahlaken batan zalim mi?
Zulmeden ve kan döken mi zararda yoksa kanı dökülen ve yeryüzüne kan bağışlayan masum mu ?
Bu dünyada kan döken zalim olmaktansa kanı dökülen masum kalmak daha evla değil mi?
Allah resulunun ashabından biri arkadan hancerlenince ve hancer çıkınca göğsünden dışarı söylediği söz "Elhamdulillah kurtuldum ve kazandım" idi .
Kurtulmak ve kazanmak , kar ve zarar algisi imansizlardan farklıymış demek ki
Göz yaşı , bir zillet ve zavallilik mi yoksa yüreklerde ki çirkef çamurunu temizleyen bir ab-ı hayat mı?
Göz yaşı, insani yeryüzündeki en önemli şey olan vicdana çağıran bir davet
Şefkatin ve merhametin sıvıya dönüşmüş hali
Göz yaşı, vicdansızı vicdanlıdan ayıran bir furkan
Tahkir edilmek , terzil edilmek ve hatta kimi zaman tekfir edilmek Allah resulunun (sav) ve onun yolunda olan erdemli taifenin halet-i ruhiyesinden bir nebze nefeslenmektir
Bu bir erdemdir aslında
Taassup tarafından tekfir edilmeyen din adına bir şey yapmış sayılmaz der Gazali
O halde iman eden kimileyin taslanan ve taşlandıkça hoşlanandır Allah yolunda eziyetlere katlanma tasavvuru iman edende böyle olmalı belkide
Sakat veya özürlü doğan insanlari ruhlarında şeytan var gerekçesiyle festivallerde aslanların önüne atan ve bunu seyreden tarihteki paganist maddeciler ile onu " Ey insan haline şükret" levhası olarak okuyanlar arasındaki fark aslında tasavvur farkıydı
İnsan sadece el, ayak, dil, dudak ve göz, kulak mı?
Yoksa insan aynı zamanda Kaygusuz Abdalın da dediği gibi mana ve ruh mu?
İnsandan ruhu ve manayi çıkardığınız zaman insanoğlu böyle canavarlaşır işte
Oysa ki ahiret inancı olan insan özürlüye sahip çıkmayı ibadet olarak görecek ve ruhun esas olduğuna inanan kimse ruhun özrünün olmayacağının farkına varacaktı
İman insandaki "insan tasavvurunu" inşa eder
Hayat tasavvuru ne olmalı?
Hayat bohem bir felsefenin elinde hoyratca yıpratılan bir bagiye gibi ama iman edenin perspektifinde bir darul hizmettir
İman etme ve salih amel işleme mekanidir
Zikir, fikir, şükür ve sabır meydanıdır Madde ve ruh dengesini kurma yeridir
Kalıcı hayat için geçici hayatı adama yeridir
Mutluluk tasavvurda başlar
Tasavvurunu Kuran ve sünnet terbiyesinden tam anlamda geçiren bir kişinin mesut olamaması imkansızdır .
Kuran tasavvuruyla bakan güzel bakmış olacak ve güzel bakan hayatını hayat yapacaktır. Allahın "ikra" emri birde hadisat ayetlerini okumak demektir
Olayları Hakkın penceresinden değerlendirmekte bir çeşit okuma şeklidir .
Nedir bu ellere ayak, nedir bu dillere dudak
Aç gözünü ibretle bak alem bir temaşah imiş
Bilgin Erdoğan
