İMKÂN, ENGEL' dir...
Eşya dolu kamyonun arkasında ayakta durabileceğim kadar boşluk bir yerde
Çenemi dayamıştım tutunduğum ellerimin üstüne
Boyum ancak yetişiyordu kamyonun kenarlarından dışarısını görmeye
Başımı uzatarak baktım biraz sonra boş ve sahipsiz kalacak evimize son
defa
Ne tuhaf görünüyordu
Ev aynı evdi ama İlk defa tadıyor olduğum o andaki hislerdi bana tuhaf gelen
Hiç düşünmediğim Hiç hayal etmediğim Doğduğum köyden ayrılışım
Sayısız nedenler niçinler içinde İçimde Artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını, olamayacağını ilk hissettiğim ve ömrümün sonraki dönemlerinde benzerlerini kaç defa yaşadığım
O taaa içinden derinlerinden hissediş Karşı koyamayış Sessiz ama hüzünle kabulleniş
Biraz sonra hareket eden kamyonla birlikte gittikçe benden uzaklaşan ve
geriye doğru baktıkça sağımdan solumdan geçerek bir bir uzaklaşan
evler, ağaçlar, oynadığım yerler
Koştuğum, düştüğüm, küstüğüm, güldüğüm, ağladığım Her yanında
benim olduğum ama şimdi BEN siz olan ve olmaya devam edecek olan
nice nice Görüntüler
Oysa o AN a kadar her şey aynıydı Hep te öyle olacak, öyle kalacak
sanıyordum
Sanıyordum demek yanlış olur Çünkü öyle olur mu olmaz mı diye bir
şey gelmiyordu ki aklıma
AN ladım ki sonraları Bir ananın kucağındaki bebek zorla çekilip
alındığında Yavrusunu kaybeden ananın, tekrar çocuğunu kucağına
almaya gücünün yetmeyişi ve içi sızlayarak ağlayışı gibi Hayatın her AN
ı öyle çekilip alınmakta elimizden Sahiplendiklerimizde ancak ağlamakta
sızı duymaktayız
Baksanıza bana Bakıp ta gördüğünüz beni bir daha aynı halde görmeniz
mümkün olmayacak Baktığınız hiçbir şey bir daha aynı olmayacak
Ama aynı gibi görünecek
Sen dağları görürsün de, onları yerinde durur sanırsın Neml Suresi 27/88
Dağlar dahi yerinde saymıyorsa biz nasıl aynı kalabiliriz
Ne maddi varlığımız olan bedenimiz ne de manevi âlemdeki duygu düşüncelerimiz Hiçbir anda sabit değil
Nasıl tespit ediyorlar bilmiyorum ama deniyor ki; Bir insanın aklından
günde 60.000-70.000 tane düşünce geçiyormuş
Dış suretimiz her an değişse bile önceki halini andıran benzerlik nedeniyle
birbirimizi tanımaktayız ama; Ömrümüz boyunca aklımıza gelen her
düşünceye suret giydirebilsek Hangisine bakıp ta tanıyabiliriz bir
birimizi
Ahirette suret giydirilecek o düşüncelerimize, niyetlerimize, amellerimize
Biz kendimizi tanıyabilecek miyiz o zaman
Kendi kitabını oku; bugün nefsin hesap sorucu olarak sana yeter. İsra Suresi 17/14
Her düşündüğüne Olmasını dilediğine OL deyince OLDURAN ı
gördüğümüz suretlere bakarak nasıl tanıyoruz peki
Hepsini O ndan mı biliyoruz Yoksa bir kısmında O nu unutuyor muyuz?
Bazılarını gereksiz görüp, sanki kendi başlarına var olmuşlar gibi mi
düşünüyoruz
Soruyorum ama böyle yapıyoruz Yapıyorum Biliyorum
Biliyorum çünkü bildiklerime ters bir şey yaşayana kadar bildiğim gibi
sanmaya devam ediyor olduğumun farkına ancak varabiliyorum
Bizler niye varız bu âlemde Tüm suretlerde, tüm işlerde O nu bilmek,
bulmak, olmak ve yaşamak için değil mi?
Ama yapamıyoruz Çünkü Çünkü Çünküler bitmiyor ama
Ben bunu şuna benzetiyorum.
Denizaltı bir araçtır DENİZ altında yol almamıza imkân veren
Denizaltı araştırmaları da bu şekilde yapılmakta ve diğer birçok şey
Denizaltı aracı ile DENİZ in altında bulunabiliriz Ama DENİZ in altında
olmamıza imkân sağlayan araç Gerçekten DENİZ altında oluşu
algılamamıza da ENGEL dir aynı zamanda
DENİZ i olduğu gibi algılamaktan alıkoyar bizi SU yu tüm zerrelerimizde
hissedemeyiz
Hissetsek dahi bedenimiz de bir araçtır ve DENİZ altında olmaya
yabancıdır. DENİZ le DENİZ oluşu DOĞAL bir parçası olmayı
algılayamaz
HAYY-at denizinde de bedenlerimiz öyle O olmadan burada
bulunma, VARIM deme imkânımız yok Ama o varken de burada OL-
AN ın BİR olduğunu ANlamamıza ENGEL olmakta
Uçakla havada bulunabiliriz ama uçaksız, kuş gibi havada oluşu
algılamamıza da engel olan yine uçaktır
BİZ e sunulan her İMKÂN aynı zamanda ENGEL imiz olmakta
Öyleyse araçla yaptıklarımızın ARAÇ sız ve ARACISIZ yapılanı
anlamaya yöneltmesi lazım
Çünkü Kâinatta ASL ında her şey araçsız ve aracısız KENDİ liğinden
işlemekte
Her bir zerre Her bir küre hareket halinde Düzenli Sistematik Hiç
şaşmamacasına
Biz ise SEYR etmekteyiz Ve durduğumuz yerden görünene göre
bilmekte, bilgi sahibi olmaktayız İyi demekteyiz, kötü demekteyiz
Güneş doğmakta Esirgemeden sunmakta ışık ve ısısını
Ama plajda olana sefa Çölde olana cefa olmakta
Dünya kendi etrafında bir defa dönmekte Bir gündüz ve gece olmakta
Dönen Dünya nın hızına paralel bir hızla dönsek dışında havada
Bizim için Dünya da zaman sabitlenir Yıllar geçse de bir günün aynı AN
nında oluruz
O zaman var dediğimiz gece Dönen, işleyene göre geride kalışımızdan
Onun hızına yetişemeyişimizden dolayı bize var gibi görünmekte
Biz durduğumuz için VAR sandıklarımızı VAR eden biziz
Kâinat ta her şey ZIT tı ile vardır diyoruz ZIT ları var eden biziz
O nun yarattığı hiçbir şeyde zıtlık yok Zıtlaşma yok Teslimiyet, boyun eğiş var
Biz gördüğümüze var demekteyiz Gördüğümüz iki olsa da İŞ BİR dir
Düz bir yere bir kuyu kazıldığında Kuyunun hacmi kadar olan toprak
dışarıda bir tepe oluşturur (-1) olan kuyu ile (+1) olan tepe İKİ VAR lık
olur bizim için
Oysa bunu oluşturan güç, enerji, İŞ BİR dir
Düzlük alana göre (-1) olan kuyu eksiklenir tepeye bakarak Onda olan
bende niye yok diyerek hayıflanır (+1) olan tepe ise kendini tam görür
diğerine göre
Oysa biri diğerinin varlık nedenidir Düzlükte BİR dirler orada ikisi de yoktur
"Siz onların cennetekine yerlerine varissiniz onlar da sizin cehennemdeki yerlerinize "
OL-AN diye gördüğümüz SURET ler İyiler-kötüler, güzeller-çirkinler
TEK BİR İŞ TEK BİR OL uş
Köyden ayrılırken baktığım sadece daracık bir köy sınırları içinde
gördüklerimdi AN' lama yetmedi demek ki... Daha çok bakmam, görmem istendi
Bakmam ve AN' lamam için tanınan süre dolduğunda...
Sayılı nefesler bittiğinde... Son nefeste...
tüm hayatıma öyle bakacağım geride kalışını benden
uzaklaşışını izleyeceğim
Ve o son bakışım olacak AN lamam için
SUNULAN HAYY-at İMKÂN ı benden alınınca ENGEL im olacak
AN lamama AN da olmama
12.04.2009 - 00:16
