KADER!. KADERULLAH!.

[kulihvani]

KADER!.
KADERULLAH!..


Dosta Dost Olmayan DÜŞemez DERDe
HâLiL, Hazır Hâlde.. AKLımız PERDE
GÖVDEler Bir yerde, BaŞlar Bir YeRde
Dört KUŞ-un HaMuRun KARdıran Kader!..



NûR ANAsı NâRda, Zemzem Zehrinde
NAZ-a SILA Saklı, NiYaZ Nehrinde
Her ÂN KûN feyeKûN Şe’eN Şehrinde
GECEye GÜNdüzü SARdıran Kader!..



NEFSinde NEFSini İlmen BİLenler
Kemâlâtta KâMiL Kalbin BULanlar
RESÛLLAH KeVSeR-inde OLanlar
EREN Ellerine ER-diren Kader!..



Teslimiyyet - İstikâmet Gerisin
RaSûLe Bırakıp SıRRın Serisin
PîRine Yüzdürüp BeNlik Derisin
TevHiD Kasnağına GERdiren Kader!..



SEVip SEVilmeyip ÜZüp ÜZülüp
POSAsı Sıyrılıp ÖZ-ü SÜZülüp
BeLâ Bıçağıyla POSTu YÜZülüp
SIRATın Sırtına SERdiren Kader!..



NûN-un, KûN AYNası... Mazharı MîM-in
NâRda NûR CihÂNda, cAN-cİSİM CîM-in
“cANım!” DEdiğimİZ ASLında Kim-in?
cÂNÂN-a cÂN-ımız VERdiren Kader!..



Kaza – Kader – İradeyle - Meşiyyet
ALLAH’ın!. Nefsinin SANMAk Eziyyet
MuhaMMedî AŞKı MeŞKtir Meziyyet
Ar-Namus ŞiŞesin KIRdıran Kader!..



KâMiL ÂriF ÂŞIK SıRR DUYan SÂMİ’
EREN EMâNetin Hakkınca HÂMİ
AğYâR-ına MâNi, EFRaD-a CÂMİ
Soğuktan-Soysuzdan SIRdıran Kader!..

[kulihvani]

BeBek NeBî HİCRi! Tevhid TÂC-ERi
SaFa-Merve-ZeMZeM-Kâbe-HaCERi
ToHuMdan ToHuMa Şe’eN ŞeCERi
KüRRe-yi ZeRRe-ye GİRdiren Kader!..



AKILlar KOKmadan Kafa TASInda
NAKliyle EŞlEŞse Haslar HASInda
Her ZeRRe BEN-de-TEK SeBBaHasında
DeVR-ÂNı DEVR-inde DURduran Kader!..



HAK’ı-HaYR’ı Tercih, KuL Menziliyle
Nûrullah, NûR-u MîM Merkez MİLiyle
“OL!-OLMA!” KeFesi, OL-AN DİLiyle
TeVHiD Terazisin KURduran Kader!..



SU-TESTİsi BUZ-dan… İKİ, NeDeN-i
ÂHKemi’l- HâKeMîN HÜKMün EDEni
Bana Benden YAKıN Bendeki BEN-i
KENDİne KENDİni SORduran Kader!..



BeŞiKten MeZaRa ÖMR-ün SALL EDen
HâL İÇinde HâLde HâL-in HALL EDen
Kimin Muhsin, KİMisini DALL EDen
NeFeS NeFeS SON-u ÖRdüren Kader!..



Bir Lokma LUTFuyla AÇ-ı DOY-duran
Tevhid Terazisine AHDin KOY-duran
GÂİB-i GİYdiren, SıRRın SOY-duran
Nazlı YÂR-i ÜRYÂN GÖRdüren Kader!..



Gönül GeRGeFinde Destan DOKUtup
BüLBüL Soluğunda GÜLün KOKUtup
ÂHiret Kitabını Burda Okutup
DeVR-ÂN Defterini DÜRdüren Kader!..



İNS-e Sebîlullah SıRR-ı SIRAT-ın
İhvÂNi Feyyazı Fazl-ı FIRAT-ın
KITMİR Kılığında AŞKın KIRAT-ın
SIRAT-ın Sırtına SÜRdüren Kader!..

22.04.11 12:34
glbşmvlnprk-elfl..


HâLiL: Samimi dost. Sâdık dost.
Halilullah: Allah'ın dostu, Hz. İbrahim aleyhisselâm.

DiL şu Dilse..
DİLde OL-AN PoST DoSTluğu
DiL GöNüLse..
DİLde OL-AN DoST DoSTluğu…

Kaza – Kader – İradeyle – Meşiyyet: Uluhiyyet vasıfları sadece ALLAH celle celâluhu ya mahsus “KÛN-OL!” edebilirlik.
Meziyyet: İyi ve salih hareket ve faaliyet. Üstünlük vasıfları.
SÂMİ’: İşiten, duyan, dinleyen.
HÂMİ: Himaye edici, himaye eden. Koruyucu, koruyan. Kayıran.
CÂMİ: Cem'edici, toplayıcı, içine alan. Cem'etmiş, toplamış bulunan, hâvi ve muhit olan. Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtu Vesselâm bütün evvel ve âhir güzel isim ve ahlâkı kendisinde cem'ettiğinden dolayı ona verilen bir isimdir.
BeBek NeBî HİCRi: Hacer aleyhasselâm kucağındaBeBekken Mescid-i AKSÂ’dan Mescid-i HARAM’a Hicret eden İSMÂİL aleyhisselâm.
ŞeCER: Ağaç. Kütük. Sülâle. Bir soyun bütün fertlerini gösterir cetvel.
Menzil: İnilen yer. Konulacak yer. Hedef.
DALL EDen: El DALAL Esmasına mazhar eden, saptıran.
GÂİB: Olduğu halde gözükmeyen. Göz önünde bulunmayan, hazırda olmayan. Kaybolmuş olan. Görünmeyen âlem. Gr: Üçüncü şahıs, hazırda olmayan kimse.
ÜRYÂN: çırılçıplak aleni. Açıkça ortada olan.
GeRGeF: İnce ve değerli ipeklerin dokunduğu özel tezgâh.
Feyz: (C.: Füyuz) Bolluk, bereket. İlim, irfan. Mübareklik. Şan, şöhret. İhsan, fazıl, kerem. Yüksek rütbe almak. Suyun çoğalıp çay gibi taşması. Çok akar su. Bir haberi fâş etmek. İçindeki düşüncesini izhar etmek
Feyyaz: (C.: Füyuz) Bolluk, bereket. İlim, irfan. Mübareklik. Şan, şöhret. İhsan, fazıl, kerem. Yüksek rütbe almak. Suyun çoğalıp çay gibi taşması. Çok akar su. Bir haberi fâş etmek. İçindeki düşüncesini izhar etmek
Fazl: Âlimlere yakışır olgunluk. İmân, cömertlik, ihsan, kerem, ilim, ma'rifet, üstünlük, hüner, tefâvüt, inayet. Artmak.
Fırat: Ön Asya'nın en büyük nehridir. Diyadin civarında çıkar, Anadolu'nun doğu taraflarına kadar gelip Mezopotamya'yı dolaştıktan sonra Irak'ta Dicle ile birleşerek Basra Körfezi'ne dökülür.


ÂHKemi’l- HâKeMîN:

أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ
---“E leysallâhu bi ahkemil hâkimîn(hâkimîne) : Allah, hüküm verenlerin en üstünü değil midir-Allah, hâkimlerin Hâkimi değil mi?” (Tîn 95/8)

SeBBaHa:

يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ
---“YUSEBBİHU lillâhi mâ fîs semâvâti ve mâ fîl ardıl melikil kuddûsil azîzil hakîm(hakîmi) : Göklerde ne var, yerde ne varsa (HEPSİ) O mülk-ü melekûtun eşsiz hükümrânı, noksaanı mucib herşeyden pâk ve münezzeh, gaalib-i mutlak, yegâne hukûm ve hikmet saahibi ALLÂHI TESBÎH (VE TENZÎH) ETMEKDEDİR.”
(Cuma 62/1)

Yusebbihu: tesbih eder.
Sebbaha: yüzmek..
Yerdeki göklerdeki ZeRReler yani ATOMlar;
NeşRlerinden HaŞRlerine kadar döndüler, dönmekteler ve dönecekler.
Bu SeBBaHa yüzüş RAKSı hep sürecek her AN yeniden Yaratılara ŞEENULLAHta..
Ve ne zamAN AKILlarımız DEVR-ÂNı Anlarsa ve DEVRe İştirak ederse Yusebbuhu Zikr-i Dâmindeyiz inşae ALLAH..

[kulihvani]

KAZA-KADER

Fırka-yı NÂCİYE YOLUnda,
Hamm AKLımız AKL-ı SİLm edip bakarsak;

NASSların- Kur'ân-ı Kerim ve Hadis-i Şeriflerin tümünü inceleyerek Sırat-ı Müstakîm, İ’tidal, ORTA YOLu Anlamak esastır.
ALLAH celle celâluhu İradesi mutlak ve Külldür..
KÜLLÎ İRADEnin dışında hiçbir şey meydana gelmez.
ALLAH celle celâluhu nun Mutlak Hakimiyet Saltanatında KÜLLÎ İRADEsinin dışında bir ŞEY’in vuku’ bulması, unutulması vs. hâşâ söz konusu olamaz.

Kula Cüz’i İrade ve seçme hürriyetini veren, bizzat Allah'ın kendisidir.
İnsana iyi ya da kötüyü seçme kabıliyetini O vermiştir.
O halde insan, Cüz’i İradesini kullanırken Allah'ın İradesinin dışına çıkmamaktadır.
Kul kendisine sağlanan İMKANla ( Mekan ve Zamanda) KULLUK İMTİHANı olurken kendisine KULluk Sıfatları İÇinde CÜZ’İ İRADE ve CÜZ’İ Güç-KuVVet verilmektedir.
TEVHİDi TERCİH Edip Etmemekte Serbest Bırakılmakta ve Olumlu-Olumsuz Terchini ise dâima Yaratma Kudareti olan ALLAH celle celâluhu Yaratmaktadır..

Kul, kendisine verilen Cüz’i irade ile seçimini yapar.
Allah Teâlâ, KULlarının kendi FİİL-lerini YAPMA ve KESB etme- Bir insanın kendi kudret ve iktidarını bir işe sarfetmesi Hürriyetine sahip olduklarını açıkça ifade etmektedir:

إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا أَفَمَن يُلْقَى فِي النَّارِ خَيْرٌ أَم مَّن يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
---"İnnellezîne yulhıdûne fî âyâtinâ lâ yahfevne aleynâ, e fe men yulkâ fîn nâri hayrun em men ye’tî âminen yevmel kıyâmeh(kıyâmeti), i’melû mâ şi’tum innehu bimâ ta’melûne basîr(basîrun) : Âyetlerimiz hususunda hakdan ayrılanlar (inkâra düşenler), muhakkak bize gizli kalmazlar, (bütün yaptıklarınızı biliriz). O halde ateşe atılan mı hayırlıdır, yoksa kıyamet günü (azabdan) emin olarak gelecek olan mı? Artık dilediğinizi yapın; çünkü O, bütün yaptıklarınızı görendir.”
(Fussilet 41/40)

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاء فَعَلَيْهَا وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ
---"Men amile sâlihan fe li nefsihî ve men esâe fe aleyhâ, ve mâ rabbuke bi zallâmin lil abîd (abîdi) : Kim iyi bir iş yaparsa, bu kendi lehinedir. Kim de kötülük yaparsa aleyhinedir. Rabbin kullara zulmedici değildir.”
(Fussilet 41/46).

Ne var ki, KUL bu HÜRRİYETİ kullanırken kesin olarak kendisine bu irade gücünü verenin ALLAH celle celâluhu olduğunu bilmelidir.
O'nun iradesi dahilinde bunları yapmaktadır; Allah Teâlâ dilemezse, hiç bir şey yapamaz.

Kul TERCİHini-SEÇimini yapar ama yaratma ALLAH celle celâluhu 'ya aittir:

ذَلِكُمُ اللّهُ رَبُّكُمْ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ
---"Zâlikumullâhu rabbukum, lâ ilâhe illâ huve, hâliku kulli şey’in fa’budûh(fa’budûhu),ve huve alâ kulli şey’in vekîl (vekîlun) : İşte Rabbiniz olan Allah budur. O'ndan başka ilah yoktur. Her şeyin yaratıcısıdır, öyleyse O'na kulluk edin. O, her şeyin üstünde bir vekildir.”
(En'am, 6/102).

O halde yapılan iş, YARATMA yönüyle Yüce ALLAH celle celâluhu 'ya; İŞLEnmesi yönüyle açıkça KULa aittir.
Bu sebeple de HER İŞ-inin SONUCUndan SORUMLUdur.

Kul, Cüz’i İrade ve İsteğinin dışında kalan durumlardan sorumlu tutulmayacaktır.
GÖZ verilmeyen KUL-dan GÖRMEK İmtihanı kalkmıştır.

لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ …
---"Lâ yukellifullâhu nefsen illâ vus’ahâ lehâ mâ kesebet ve aleyhâ mektesebet…: Allah, hiç kimseye güç yetireceğinden başkasını yüklemez. (Kişinin nefsinin) Kazandığı lehine, kazandırdıkları aleyhinedir.."
(Bakara, 2/286)

İrade problemini karmaşık hale getiren hususlardan birisi de Ham Aklın; Nakilsizce, Olmayasıya sorulara cevap aramasından kaynaklanmaktadır.
ALLAH celle celâluhu Muradullahta KÜLLÎ İRADEsince EMRederken, KUL kendi CÜZ’İ İRADEsine Uyarsa ve ZIDDInı yaparsa demek, açıkça ve Ahmakça RABBülâlemin ile ABDini yarışmaya sokmaktır.
Bu zâten imkansızdır ki cevabı aransın!
Tek cevabı var değişmeyen: "ALLAH celle celâluhu 'nun dilediği- KÜLLÎ İRADE OL-ur!"
KUL CÜZ’İ İRADEsinde ÖZGÜR bırakmıştır, ancak İYİ BİLirki CÜZ’İ İRADEsi daima KÜLLÎ İRADEnin İçindedir.
Aklı evvel birisi NAKLi AN-lamadan: “Kaderimde yazılı olanı YAPtım!” der de şerri işlerse vs.”
SORUları çoktur ama faydası yoktur.
Bu ŞİRK İDDİA-larını Kur'ân-ı Kerimimiz reddedmektedir:

وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُواْ لَوْ شَاء اللّهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَلا آبَاؤُنَا وَلاَ حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِينُ
---"Ve kâlellezîne eşrekû lev şâallâhu mâ abednâ min dûnihî min şey’in nahnu ve lâ âbâunâ ve lâ harremnâ min dûnihi min şey’(şey’in), kezâlike fe alellezîne min kablihim, fe hel aler rusuli illel belâgul mubîn (mubînu) : Bir de Allah’a ortak koşanlar, (müşrikler) şöyle dediler: “- Allah dileseydi, ne biz, ne de Atalarımız kendisinden başka hiç bir şeye tapmazdık; onun emri dışında hiç bir şeyi haram kılmazdık.” Kendilerinden evvelkiler de böyle yaptılar (peygamberlerinin getirdiklerini inkâr ettiler). Buna karşı Peygamberlerin vazifesi, ancak açık bir tebliğdir.”
(Nahl, 16/35)

---"Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: "Her doğan çocuk İslâm fıtratı üzere doğar. Sonra ana-babası onu ya Yahudileştirir, ya Mecusileştirir, yahut Hristiyanlaştırır... "
(Müslim, Kader 25).

KADER Şu AN-da ŞE’ENULLAHta Yeniden Yaratış UYgulamasıdır ve ham Akıllarımızla AKL-ı SELİMe ve NAKLe ULAŞmadan kuru laf İŞİ değildir...
YAŞAndıkça AN-laşılır..
YAŞAnmayan ise Yalandır..

وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ
---"Vallâhu halakakum ve mâ ta’melûn(ta’melûne) : "Oysa sizi de, yapmakta olduklarınızı da Allah yaratmıştır."
(Sâffât 37/96)

يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ
---"Yes’ eluhu men fis semâvâti vel ard (ardı), kulle yevmin huve fî ŞE’Nin : Göklerde ve yerde bulunan herkes, O'ndan ister. O, her an yaratma halindedir.”
(Rahmân 55/29)

En iyisi AKLın Kadarınca Kaderince ANlamaktır..

---"Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: Kaderden bahsedilince dilinizi tutunuz!” buyuruyor.
(Taberanî)

---"Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: "Herkese niçin yaratıldıysa onun için imkan verilmiştir," buyurdu.
(Sahih-i Müslim-4789)

Kulun KADERi iki hallidir:

[kulihvani]

1-KADER-İ MUALLÂK:

Asılı havada kalmış, kesinleşmemiş ve şartlara bağlı beklemekte ve değişebilen kaderdir.

Zuhûr etmesi (ortaya çıkması) bazı hususların oluşmasına bağlıdır. Biraz önce geçen hadis-i şerîfte duanın kaderi değiştirmesi, sadakanın ömrü uzatması gibi...
Duaya ve sadaka verme şartına bağlı.

يَمْحُو اللّهُ مَا يَشَاء وَيُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ
---"Yemhûllâhu mâ yeşâu ve yusbit(yusbitu), ve indehu ummul kitâb(kitâbi) :Allah dilediğini siler, (dilediğini de) sabit bırakır. Bütün kitapların aslı onun yanındadır.”
(Ra'd 13/39)

Sadakanın kaderi çevireceği muallaksa:

---"Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: “Sadaka verin; hastalarınızı sadaka ile tedavi edin. Muhakkak ki sadaka, gelen arazlar, marazları/hastalıkları geri çevirir. Sadaka aynı zamanda ÖMRünüzün uzamasına, iyiliklerinizin katlanmasına vesile olur.” buyuruyor.
(Abdullah b. Ömer’den; İ. Suyutî, Kenzu’l-Ummal, h. No: 16113).

Her ne kadar Kader-i Muallak dense de Kader-i Mutlak içerisinde olduğu açıkçadır.
Çünkü, Levh-i Mahfuz'da yazılı olan ve muallak buyurulan şartların da nasıl oluşacağı mutlaka İlahî İlmin içindedir.

[kulihvani]

2-KADER-İ MÜBREM:


(Kesin Hüküm) - Kader-i Mutlak - Ecel-i Müsemma

Kesin olan tebdili (değiştirme) ve tagyiri (başkalaştırmak) olmayan levh-i mahfûzdaki (ALLAH tarafından takdir edilen şeylerin yazılı bulunduğu mânevî levha, ilm-i ilâhî) Ümmü’l-Kitâb’da mahfûz (korunup, saklanmış) Allah’ın ilminde var olan Levh-i Mahfuzda yazılan kader...

ALLAHU ZÜ’l-CELÂL, hayrı emreder ve şerre rızası yoktur.
İnsandan ortaya çıkanlar da dahil herşey (iş, düşünce, hâl v.s.) EL HAKK celle celâluhu’nun havl (potansiyel, henüz ortaya çıkmamış güç) ve kuvvetiyledir.
Yarının (aldığımız en son nefesten bir sonraki) kaderini asla bilemeyiz.
Onun için dua ederiz:
RABBımızın Hakkı ve Hayrı kalbimize ilhâm etmesini, işlememizde İzin ve İnâyet (lütuf-ihsân) vermesini, Dinimizde, Dünyamızda ve Âhiretimizde Sırât-ı Müstakîm üzere Hidâyetini ve Selâmetini dileriz.
Habibullah (aleyhisselâm) ın şefâatini dileriz.
Evliyâullah ve Ehlullahın Himmetini (mânevî moral gücü desteğini) dileriz...
Ve bize hakka inanıp hayrı yaşamakta gayret lûtfetmesini dileriz... Ve deriz ki:

وَلَوْلَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَاء اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِن تُرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنكَ مَالًا وَوَلَدًا
---“Ve lev lâ iz dehalte cenneteke kulte mâ şâallâhu lâ kuvvete illâ billâh (billâhi), in tereni ene ekalle minke mâlen ve veledâ (veleden) : "Bağına girdiğin zaman, “Maşaallah, Allah'tan başka kuvvet yoktur” demen gerekmez miydi? Eğer beni mal ve çocuk bakımından senden daha az (güçte) görüyorsan."
(Kehf 18/39)

Yarınımız için RABB’ımızdan hak ve hayr diler, dua ederiz.
Bugünü yaşamanın amacının rıza olduğunu asla unutmaz, “OL-AN! = Kaza= Hükm-ü HAKK”a razı olup Şükür veya Sabır ederiz.
Dünkü ömrümüzün noksan ve hatalarına ise henüz diri ve aklımız başında iken tevbe istiğfâr ederiz.
HAKK’a döneriz ve bağışlanmamızı dileriz.

Kur'ân-ı Kerimimizdeki AÇIk HÜKÜMler gereğince bir KUL-ABDULLAH olarak;
ALLAH celle celâluhu ve Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’e Teslim olup, İman edip, Tâbi Olup, İtâat ederek OL-ÂN-a Rıza İçinde YAŞAyacaktır inşae ALLAH.

GeÇmişimiz için Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in TEVBE-İstiğfarında BİZ BİR-İZ.
Şu ÂNımız-herÂNımız için Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in RIZAsında BİZ BİR-İZ.
GeÇmişimiz için Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in DUÂsında BİZ BİR-İZ.
Son NEFESimiz için Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in ŞEHÂDETinde BİZ BİR-İZ OLmak ANA Arzumuz, İnancımız ve İşimizdir inşae ALLAH.

Yoksa Kul kendini ve kaderini Takdir Edeni bilmez ise Yaramazlık YOK-uşlarında çok yorulur ALLAH celle celâluhu Korusun!

[kulihvani]

Beni SeRR-HOŞ EDen ŞaRAB
EBû RahÎM EBû TuRAB
BÂDEm-İZ tertemİZ ELden
KITMİRine RAHM Ett Yâ RABB!..



ZEVK 5043

LüBBü’l- LüBB.. LeBBeyke leyLÂ!. ŞeÂN mecNÛN MeyyHÂNE-siN
Naz-Niyaz NEYZENİn DİLİ .. “De Neyylemiş NeyyHÂNE-siN?”
NûR-u MuhaMMed Tâ-Hâ-sı.. Tayf-ı Tâ-SîN.. SıR-ı Yâ-SîN..
“seBBaHa RaKSı” na SOKmuş!!.. Şe’EN Eyylemiş “Şeyy” HÂNE-siN!..

20.08.12.. 17:53..
brsbrs. tktktrstkkmz…2.rmznbyrm

[simurg]

Kaderim kendimden ayrı değil
Hapşırsam oda hapşırıyor.
Birlikte düşüp, birlikte doğruluyoruz
Ne o benden bir adım önde,
ne ben onun peşindeyim.
Günortasında gölgem gibi.
Ha ben , ha kaderim.

Yazan yaşayan ile BİLE, ben bilmesem bile.
Kaderimde aklımın yeri neresi?
Kundaktan bugüne o'da Biz'imle.

Hep birlikte yürüyoruz,
hep birlikte büyüyoruz.
Aklım geride yaşı küçük kalsa,
ayağımıza dolaşıyor düşüyoruz.
Herkes BİR'likte hareket edince
Yol'lar yokuşsa düzleşiyor.

Kaderimin yüzüne küssem,
o benim Kalb'ime ağlıyor.
Gül'mek ve yürü'mek için,
Elimiz mahkum Muhabbet'te buluşuyoruz.

Her şeyin ÖZ'ü habbe ise,
İNSAN olacaksak eğer
BİZ'im ÖZ'ümüz de ancak MUHABBET-İ MUHAMMEDİ (sallallahu aleyhi ve sellem)