Ben: Ena, Kulluk kimliği-kişiliği.
KuLluk Vasıflarımız: Mahkûm: Hükmedilmiş. Birisinin hükmü altında bulunan. Zorunda ve mecbûriyetinde olma. Memur: Emir ile hareket eden. Emir altında olan. Vazîfeli. Kendi istediği gibi olmayıp başka emre göre çalışan. Bir emir alan. Bir işe tâyin olunmuş adam. Muhtac: İhtiyacı olan. Bir şey kendine lâzım olan kimse. Bir eksiğini tamamlamak isteyen. Fakir. Mecbur: Zor görmüş. Zorla bir işe girişmiş. İcbar görmüş. Hatırı alınmış, gönlü yapılmış. (Hakîki mânâsı: Kırıldıktan sonra bütünlenmiş.) ESFELİN: En sefil, çok sefil, en alçak, en aşağı, çok fenâ. İLLİYYUN: (İlliyyîn) (Aliyyu. C.) Cennetin en yüksek tabakası. Âhirete giden tam kâmil mü'minlerin yeri. Hafaza meleklerinin divanları ismidir ki, sâlihlerin amelleri oraya yükseltilir. Âhirette yüksek dereceye, dergâh-ı rızâya en yakın olan derecedir.
NÛRun alâ NÛR: Nur üstüne NUR, Cisim-Can Nûru..
KEVSER: Kıyâmete kadar gelecek Âl, Ashâb, Etbâ' ve onların iyilikleri, hayırları. Bereket. Kesretten mübâlağa. Çokluğun gâyesine varan şey. Gâyet çok şey. Pek çok hayır. Hikmet, ilim. Kur'an, İslâm, tevhid. İlm-i Ledün. Ma'rifetullah. Cennet ırmaklarının kaynakları. Cennet'te bir havuz veya nehir. Kâse: f. Tas veya çanak. Kâse gibi olan çukurluk. Başı kaplayan ve başın üstündeki kemik.[/color]
ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ ---"Summe radednâhu esfele sâfilîn(sâfilîne).:Sonra da çevirdik esfeli sâfilîne kaktık- Sonra da çevirdik aşağıların aşağısına kaktık.'' ( Tîn 95/5)
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ---Kellâ inne kitâbel ebrâri lefî illiyyîn(illiyyîne). Ve mâ edrâke mâ ılliyyûn(ılliyyûne).:Hayır hayır: Çünkü ebrarın yazısı ılliyyîndedir- Hayır! Andolsun iyilerin kitabı İlliyyûn'dadır. Bildin mi ılliyyîn nedir?- İlliyyûn nedir, bilir misin? (Mutaffifin 83/18-19)
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا
وَكَأْسًا دِهَاقًا ---" Ve kevâıbe etrâbâ(etrâben). Ve kesen dihâkâ(dihâkan).:Memeleri tomurcuklanmış yaşıt kızlar var. Ve içki dolu kâse(ler) .'' (Nebe 78/ 33-34)
Bendeniz; kimki Beden Kâbesini en toprak (un gibi) eder de elerse, Kalb Kâsesi HAKK dolar gibi zevk etmekteyim Gariban canımız
عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ---"Âliyehum siyâbu sundusin hudrun ve istebrakun ve hullû esâvira min fıddah(fıddatin), ve sekâhum rabbuhum şarâben tahûrâ(tahûren).:Üstlerinde bir sündüs esvab yem yeşil ve kalın istebrak, gümüşten bileziklerle süslenmişler, RABBları onlara bir şarâbı tahûr sunmaktadır- Üstlerinde ince ipekten ve kalın atlastan yem yeşil elbiseler vardır; gümüş bileziklerle süslenmişlerdir. RABBleri onlara tertemiz bir içki sunmaktadır. '' (İnsan 76/21)
TûBÂ:en güzel, en hoş, en iyi en Ahsen, ayıplardan arınmış anlamında “TaYYiB” den türemiş üstünlük faziletlilik bildiren kelime.
Cennette bulunan ve kökü göklerde dalları aşağıda olan meyvesi hiç bitmeyen ağaç ismi. şu ÂN Ne ağacı ki?..
Kur'ân-ıKerimimizdeTÛBÂherÂNşeÂNda:
الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ ---“Ellezîne âmenû ve amilûs sâlihâti tûbâ lehum ve husnu meâb:Onlar ki iyman etmişlerdir ve salih ameller işlemektedirler, ne hoş, tubâ onların, istikbal güzelliği onların”(Ra’d 13/29)
Rasûlullahsallallahualeyhivesellembuyruğunda:
---Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: "Tûbâ, Cennette bir ağaçtır. Uzunluğu yüz yıldır. Cennet ehlinin elbisesi onun çiçek kapçıklarındandır."buyurmuştur. (Ebû Saîd el-Hudrî radiyallahu anhu’dan; İ.Ahmed, Müsned)
---Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:"Şüphesiz Cennette bir ağaç vardır ki, bir binici gölgesinde yüz yıl yürür de o gölgenin sonuna erişemez"buyurmuştur. (Sehl İbn Sa'd radiyallahu anhu’dan; Buharî ve Müslim)
---Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:“Tuba cennette bir ağaçtır. Büyüklüğü yüz yıllık yer tutar. Ve cennet elbiseleri de onun tomurcuklarından yapılır”buyurmuştur.(Ramuz el-Ehadis-2, s. 313/7)
“TuBÂGuraBÂgaribÂN!..”:
---Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem:“El İslâmu bedâ gariben ve seyuudu gariben ve tubâ li’l-gurebâ: İslâm garib olarak başladı ve başladığı gibi (günün birinde) garib hâline dönüşecektir. Ve tubâ li’l-gurâbâ: Ne mutlu-Müjdeler Olsun gariblere! (Sıddık Ve Âdil Muhammedî Âşıklara!)”buyurmuştur. (Ebû Hureyre radiyallâhu anhu dan; İbni Mâce, Sünen, Fiten- 3986 ve Müslim Enes bin Mâlik radiyallâhu anhu dan; İbni Mâce, Sünen, Fiten-3987 Zevâid Abdullah İbni Mes’ud radiyallâhu anhu dan; İbni Mâce, Sünen, Fiten 3988 ve Tirmizî)
Garib: Hayret verici. Tuhaf. Kimsesiz. Zavallı. Gurbette olan. Karib: Çok yakın. Yerce ve mekânca uzak olmayan. Yakın hısım. Tekarib: Tekarüb. Birbirine yaklaşma. Birbirine yakın gelme. Akrabalık. SîN: İNsAN daki NuN SıRRI SENdeliği..
---- "Lehumul buşrâ fîl hayâtid dunyâ ve fîl âhıreh(âhıreti), lâ tebdîle li kelimâtillâh(kelimâtillâhi), zâlike huvel FEVZul azîm(azîmu) :Müjde, dünya hayatında ve ahirette onlarındır. Allah'ın sözleri için değişiklik yoktur. İşte büyük 'kurtuluş ve mutluluk' budur.(Yûnus 10/64)
DEVR-ÂNdak DERuNî DEVRi ÂN-layıp, SehERCeVL-ÂNındaki Hâl İÇ-inde Hâl HaYR-ÂNlığı ise sadece HAYR-ET ve DEHŞ-ET verir Ehl-ine:
----Es sâbirîne ves sâdıkîne vel kânitîne vel munfikîne vel mustagfirîne bil eshâr(eshâri) : :Onlar sabırlı, imanlarında sadık ve samimî, Allahın huzurunda itaatla divan duran, mallarını hayırda harcayan, seher vakitlerinde Allahtan af dileyen müminlerdir. (:Onlar sabırlı, imanlarında sadık ve samimî, Allahın huzurunda itaatla divan duran, mallarını hayırda harcayan, seher vakitlerinde Allahtan af dileyen müminlerdir.(Âl-i İmrân 3/17)
RaVZâ: Sulu yer, bahçe, bostan, çimenlik yer.
Ravza-yı MutaHHaRR-â:Fahr-i Kâinat Aleyhi Efdal-üs-Salavat ve Efdal-üt-tahiyyât Rasûlullah SALLallahu aleyhi vesellem Efendimizin Kabr-i Şerifiyle Minberin arasındaki CeNNet BaHçesi.
Ravza-yı RiDV-ÂN: AYN-ı ŞEYin İkİ YüZününRaZılığı!..Razıyeten-MerziyyetenARA KES-iti! RıZA ceNNEti!..
HAVZâ: Rasûlullah SALLallahu aleyhi vesellem Rahmetenlilâlemin BUL-utlarınnda HeR ÂNOL-UŞ İKLimine DÜŞ-ÂN cÂNların tıpkı taşkın derlerinin SU TOPLAma Havzası gibi tepe sınır HUDUDU ÇİZGİsi içinde kalan HİZBULLAHMuradullahı Mahşeri.. gAYRısı AYRısı ise İkİ ŞEY ŞEYtÂNlığında AHMAK AKIL HİZBUş-ŞEtÂNlık Havzasız zÂNN Havzası..HAVZâ, Havzdan,
Havz da Hıyazdan-sa Hocam;
Hıyaz:SU-ya Dalmak.SU-yu SıRRlamak..
HaVZ: SUya girmek. SıRR-ı SubhÂN Dilemek!.. Cem' etmek. Bir şey ilâve etmek. CÂN-ında MîM için CeM Kuyu-SU.. Kıtmir Kemâlâtında SıRRî ve SeRrî SeVK gÖZesi.. MuHaMMeD-i Hakikatını HerÂN Yenileyrek HİÇ-lik Haifiliği yeyniliği HaMaMı. Her ÂN-a AYY-AKUY-DUR-uŞta SÜR-AT-lı OL-uş, hızlılığı için cÂNCeRR-yÂN-ı pirİZi. Vs.. vs..
Garib-ÂN cÂNoĞuL!..
Seni SEV-iyoruz HamdOLsun Hepimiz!
Bilirsin ki MuHaMMeD-i Hakikatın Hatırını ve Kadir kıymetini; BiL-ÂN, BuL-ÂN, OL-ÂN ve YAŞAy-ÂNlar da Yalan ve Riyâ asla Olamaz!
SeVen ve seVilen;
Rasûlullah SALLallahu aleyhi vesellemin Pâk Yüreğinde; HAKKıN HaZıR-ında HAKKıN HuZuR-unda HAKKıN HıZıR-ında ve HAKKıN HAKKHaZM-ındadırlar!..
ALLAH Celle Celâlihu için SEVer-SEVilir ve SEVişirler!..
Dip NOT: Kendi MİDE-lerine, kendi parmaklarıyla 4 parmak mesafede OL-AN KALB-lerinden habersizce 4 parmaklık Bağırsaklarında Yaşayan LEŞ AKILLI Pislik Böcekleri; BİZe Taş da atsalar gül de atsalar onları; UY-armak, UY-ÂNdırmak ve AYIK-tırmak sadece ve sadece ALLAH Celle Celâlihu Rızası için ANA Hasbî Hizmet Görevimizdir İnşâallah.. BİZ-BİR-İZ BİZMuHaMMedîY-İZ..
Rasûlullah sallallahu aleyhi vesellem e İlmullah kadar ANlatılamaz SALLat u SALLâm OL-SUn İnşâllah!..
Muhammedînur GÜLümüze,el emeği göz NURları için can duam ve şükranlarımla..
GaRiB-ÂN cÂN
ÂNıÂN-lats-ÂN
Ne-DiROL-ÂN
El ÂN Şe-ÂNN…
ZEVK 4338
Nedir NOKTA Nedir DOĞRU?DÜZLEM-HACIM?.Kimdir KÂBE? MeRKeZ-NOKTA-ÇEMBER Nedir?DÂİRE-Denge-KÜRRE Nedir? R a S û L î S E V-iyye SıRRı?..İÇ-e RüCû’?..DIŞ-a FiRRû!.. “Be”nin NOKTAsı ALTında..İÇ-i NOKTA“CiM”dir KÂBE? ÜSTü NOKTAlı“Be”dir“NûN”… “SeBBeHa”da ZERRE Nedir?.. MeSS-i MuhaMMed’i ÂN-la!.MuhaMMed’i M U T A H H E R R-u…
ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً ---“İrciî ilâ rabbiki râdıyeten mardıyyeh (mardıyyeten) :dön RABBine, sen O'ndan O senden hoşnut olarak!”(Fecr 89/28)
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ---“Fe firrû ilâllâh(ilâllâhi), innî lekum minhu nezîrun mubîn(mubînun) :O halde hemen ALLAHa kaçın, haberiniz olsun ki ben size ondan bir açık nezîrim”(Zâriyât 51/50)
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ---“SEBBEHA lillâhi mâ fî's-semâvâti ve mâ fî'l-ard(ardı), ve huve'l-Azîzu'l-hakîm(hakîmu) :Göklerde ve yerde ne varsa, hepsi ALLAH’ı tesbîh etmekte... O, Azîz’dir, Hakîm’dir.”(Saff 61/1)
gEcEler DERin DeLidir.. -> Levon DüDüğü zıR DeLi!. >sEHeri SEVd YeLidir.. > Eser> Eser HaSSret YeLi!.. cANım ÇIKar da TENimden>KURtuLur benim benimden
DÖKtürür Doksan D O K U Z u ->Y Ü Z.üncüsü YÂRin DiLi!..
01.03.12 -> 02:28
brsbrs.. tktktrstkksbzbrzhuu..
ÖLdükçe yeNiden DOĞdum ÖLümü DOĞumda BOĞdum YEdi DELik -> DiLLi DüDüK Kendimi>KENDimden KOĞdum!..
OLsun OLmasınlar BİTMEZ, Derya CAN HaYYat OL-AN’ da
Mecnun –Leyla BULuşmuşlar, ARA Kesitte o AN’da
KeReM ASLIsını BULmuş , Ferhat DAĞLARInı DELmiş
BİR VARmış bir YOKmuş DERken, Zam-AN KAYB-OLmuş BİR AN’da
garibAN
05.05.2014, KaMiLoba
AN: Zamanın sonsuz küçük birimi, sıfır noktasıa en yakın hali. Zam-AN: YaşANan ANların AKIL algısıdır. Zamlanmış ANlar topluluğudur. ZaNN: Ham aklın ZamAN yanılgısı ile hareket edişidir…
GüvenİPte ham AKLa, yüzme hayat denizinde
Tuzağı çok avcısı çok, ben diyenlerin bizinde!..
sÖZüm sana garibANım, nere gitti denge düzen?
zANNda kalır her AKıL, yüzmezse nAKiL izinde
garibAN
27.06.2014
K-M-L-B
وَاِنْ تُطِعْ اَكْثَرَ مَنْ فِى الْاَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبٖيلِ اللّٰهِ اِنْ يَتَّبِعُونَ اِلَّا الظَّنَّ وَاِنْ هُمْ اِلَّا يَخْرُصُونَ Ve in tuti'eksera men fil erdi yudilluke an sebilillah, iy yettebiune illez zanne ve in hum illa yahrusûn.
Yerdekilerin ekserisine uyarsan seni Allah yolundan saptırırlar, onlar sırf zann ardında gider ve sade atarlar [En’am , (6/116) ]
Her dem doğup ölüyoruz, her şey kesikli sil baştan
Daimiyet El-Daim’in [1], hareket bekleme taştan [2]
Dönen her zerre SENinle[3], SENsiz alem YOK, SENinle!
Seven vazgeçermiş sanma, umudum kesmem ben AŞK’tan [4]
garibAN
K-M-L-Ba 03.07.2014
[1] El-Daim: Varlığı dâim olan, varlığının önü-sonu olmayan. Geçici mevcûdatı halkeden dâim, kaim, bâkî olan vâcibü'l-vücûd ALLAHU ZÜ'L-CELÂL.
[2] .....Attığın zaman da sen atmadın, fakat Allah attı......[Enfal Suresi 7.Ayet]
[3] "Onu yedi Semâ ile Arz ve bütün bunlardaki zevil'ukul tesbih eder ve hattâ hiç bir şey yoktur ki onu hamdiyle tesbih etmesin ve lâkin siz onların tesbihlerini iyi anlamazsınız, o, cidden halîm gafur bulunuyor " [Isra Suresi 44.ayet]
[4] "Rabbının rahmetinden, dedi: sapkınlardan başka kim ümidi keser? " [Hicr Suresi 56.ayet]
ALLAH celle celâlihu Nûrundan; Zâtî-Sıfatî-Esmaî ve Eşyaî ŞÛunâtında her ÂN YENİ-den yaratmakta “KûN fe yeKûN Titreşim”ini ve SıRR-ı SubhÂN“seBBeHa!”sınıDUY-uşveUY-uşER-de-DeMi ER-eNliğine SUNup DuRmaktadır DuRmadan..
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ---Sebbeha lillâhi mâ fîs semâvâti ve mâ fîl ard(ardı), ve huvel azîzul hakîm(hakîmu) :Göklerdeki ve yerdeki her şey Allah’ı tesbih etmektedir. O, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.(Haşr 59/1)
هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ---Huvallâhul hâlikul bâriûl musavviru lehul esmâul husnâ, yusebbihu lehu mâ fîs semâvâti vel ard(ardı) ve huvel azîzul hakîm(hakîmu) :O, yaratan, yoktan var eden, şekil veren Allah’tır. Güzel isimler O’nundur. Göklerdeki ve yerdeki her şey O’nu tesbih eder. O, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.(Haşr 59/24)
Zerrelerin göbeğindeki ÇEKİRDEKin Büzülüp-Sinip ELEKTRONları yutup sindirmek isteği-ÇEKişi.., Kürrelerin ortasındaki GÜNEŞin Büzülüp-Sinip etrafında tavaf eden GEZEĞENlerini Yutup kendinden kılmak istemesi-ÇEKişi..ÇEKim GÜCü..Hılkıyyet Hunnesi.. MERKEZe çekilme, büzülme, sinme!..
Elektronların ve Gezeğenlerin Merkezlerinde DÖNmeyip DÖNdüren Çekirdek ve Güneşin MUHİTindeki Yusebbuhu Raksı-Hareketi- İlahî Kaçış CÂRİyesi ve her ÂN Kûn feyeKÛN KuNNesi..
يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ---“YUSEBBİHU lillâhi mâ fîs semâvâti ve mâ fîl ardıl melikil kuddûsil azîzil hakîm(hakîmi) : Göklerde ne var, yerde ne varsa (HEPSİ) O mülk-ü melekûtun eşsiz hükümrânı, noksaanı mucib herşeyden pâk ve münezzeh, gaalib-i mutlak, yegâne hukûm ve hikmet saahibi ALLÂHI TESBÎH (VE TENZÎH) ETMEKDEDİR.” (Cuma 62/1)
Yusebbihu: tesbih eder. Sebbaha: yüzmek..
Yerdeki göklerdeki ZeRReler yani ATOMlar vede Kürreler-Galaksiler,
NeşRlerinden HaŞRlerine kadar döndüler, dönmekteler ve dönecekler.
Bu SeBBaHa yüzüş RAKSı hep sürecek her AN yeniden Yaratılara ŞE'ENULLAHta..
Ve ne zamAN AKILlarımız DEVR-ÂNı Anlarsa ve DEVRe İştirak ederse Yusebbuhu Zikr-i Dâmindeyiz inşae ALLAH..
İşte her ZeRReye bahşedilen bu Rüşd Raksı, Yeniden Yartış Hareketi Merkezin DENGE için ÇEKimine karşı Merkezkaç DÜZEN Kuvvetini doğurup VARlığı oluşturmaktadır her ÂN ŞeÂNullahta…
Şu ÂN -> Şe’eNULLAH.. ŞeÂN: her ÂN yeniden YÂRatış...
يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ “Yes’ eluhu men fis semâvâti vel ard(ardı), kulle yevmin huve fî şe’nin:Göklerde ve yerde bulunan herkes, O'ndan ister. O, her an YARATma HÂLi-ndedir.” (Rahmân 55/29)
Atatürk: garibAN !
garibAN: Buyrun Paşam!
Atatürk: 700 kadar ögrenciyi zamanında yurtdışına gönderdik okuyup geri gelsinler ülkeye faydası dokunsun diye , sende böyle bursla mı gittin yurtdışına?
garibAN: Hayır Paşam. Ben bir çok diğer arkadaşım gibi cebinde bir avuç para ile gittim, Rabbım bir yol gösterdi okuttu beni, biraz çile çektim ama çile bu hayatın bir parçası sanırım, kendi yağımızla kavrulduk çok şükür. Yalnız orada devlet burslu talebeler gördüm yeni nesilden.
Atatürk: Ne yapıyorlardı onlar?
garibAN: Anlatayım. Hele bir tanesini hiç unutmam. UCL’de burslu okumuştu. Orası çok pahalı bir okul, Londra’da. Dedim kaç senedir burdasın , bayağı oldu dedi. Niye dönmüyorsun deyince bana “dönersem burs parasını çalışmaya başlayınca devlete geri ödemek zorunda kalacağım ondan gitmiyorum”.
Atatürk: Sen peki geri dönünce memlekete faydan olabildi mi?
garibAN: Tam değil Paşam !
Atatürk: Neden?
garibAN: Fırsat meselesi , düzen değişmiş efendim. Yabancılar orda bizi bir kere dövdü, bizimkiler bin kere dövüyor !..
Atatürk : Sen ne yapıyorsun peki?
garibAN: Ahmed Arif’in bir şiiri varmış Paşam, hocam dediydi bende onu okuyorum :
“Vurun ulan,
Vurun,
Ben kolay ölmem.
Yürekte küllenmiş közüm,
Bir çift sözüm var
Hâldan bilene!..”
ZEVK 3960 
---"Summe radednâhu esfele sâfilîn(sâfilîne).: Sonra da çevirdik esfeli sâfilîne kaktık- Sonra da çevirdik aşağıların aşağısına kaktık.'' ( Tîn 95/5) 
ZÂHİRe bakÂN
