CANDA KANARKEN BİR GÜL
GÜLE DÖNÜŞÜR HAYAT
BİN YILDIR HAYRAN BÜLBÜL
VAKİT BİR KUTLU SAAT
BİR BULUT DAĞA DEĞER
BÜLBÜL GÜLDEN KAÇINCA
EĞİLMEZ BAŞLAR EĞER
GÜL YÜZÜNÜ AÇINCA
BAKIR DAĞLAR NAKIŞLI
ELDE SABIR KESKİSİ
SANDIKTA NAR ÇATLATIR
BİR GELİNLİK ESKİSİ
BU HİKAYE BİN YILDIR
SÜRE SÜRE AKARKEN
HİCRETİM SONA ERER
SECCADEME BAKARKEN
BİR BESMELE BAŞLANGIÇ
SEVDA BİR KUTLU TÜRKÜ
YÜREKLERE ULAŞMAK
SIMSICACIK BİR KORKU
CANDA KANARKEN BİR GÜL
GÜLE DÖNÜŞÜR HAYAT
SEVDAN BİR MASAL DAĞI
YÜREĞİM BİR ÇİFT KANAT
CANDA KANARKEN BİR GÜL
GÜLE DÖNÜŞÜR HAYAT....
#CANDA KANARKEN BİR GÜL#
- mecahit
- Üye
- Mesajlar: 40
- Kayıt: 15 Tem 2007, 02:00
#CANDA KANARKEN BİR GÜL#
[img]http://www.muhammedinur.com/resimler/imza6.gif[/img]
- ceylin
- Saygın Üye
- Mesajlar: 213
- Kayıt: 15 Eki 2007, 02:00
sevgli mecahit dost yüreğine sağlık . . .
GÜLÜN ÖLÜMÜ...
Bülbül olup, kaybolan güle ağlamak
Çaremidir? Bilmem... kara bağlamak
Kanayan yüreği... korla dağlamak...
Fenâdan ebede, erdirir ölüm!...
Dünyadan Ravza'ya dikildi gülüm.
İlk şehidin adı... adı olmuştu!
Cennetten misafir, sanki bir kuştu,
Azrail su olmuş... O, suya düştü!
Esbab perdesiyle dürülü ölüm!..
Nasipse kavuşmak! Cennette gülüm...
Acziyet bir anda! Emri Hakk vâkî
Çok şükür günahsız! Olmadan şakî
Kınalı kuzuma; bir hasret... ta ki
Biz Allah'tan geldik dönüşü ölüm!
Kavuşmak ukbâya kaldı be gülüm.
Gidenler gelmiyor! Bekleyip durdum
Tükenmiş gözyaşım hep ağlıyordum
Kutlu ufuklardan umutla sordum...
Kur'an'da ölümsüz olmakmış ölüm!
Geleceğim ben de nasipse gülüm.
Her nefis ölümü tadacak bir gün
Kâfir için ölüm gayyaya sürgün
Lâkin mü'min için; Ravza'da düğün!
Ağuşunda yavrumu üşütme! ölüm...
Toprak gül bitirir... Gül oldun gülüm.
Hüküm Allah'ındır! Kul O'na tâbi
Veren de O! Alan da! O'dur sahibi
Teselli de O'ndan, O kalb tabîbi!
Biz Allah'dan geldik dönüşü ölüm...
O vermişti O aldı! Değil mi gülüm...
GÜLÜN ÖLÜMÜ...
Bülbül olup, kaybolan güle ağlamak
Çaremidir? Bilmem... kara bağlamak
Kanayan yüreği... korla dağlamak...
Fenâdan ebede, erdirir ölüm!...
Dünyadan Ravza'ya dikildi gülüm.
İlk şehidin adı... adı olmuştu!
Cennetten misafir, sanki bir kuştu,
Azrail su olmuş... O, suya düştü!
Esbab perdesiyle dürülü ölüm!..
Nasipse kavuşmak! Cennette gülüm...
Acziyet bir anda! Emri Hakk vâkî
Çok şükür günahsız! Olmadan şakî
Kınalı kuzuma; bir hasret... ta ki
Biz Allah'tan geldik dönüşü ölüm!
Kavuşmak ukbâya kaldı be gülüm.
Gidenler gelmiyor! Bekleyip durdum
Tükenmiş gözyaşım hep ağlıyordum
Kutlu ufuklardan umutla sordum...
Kur'an'da ölümsüz olmakmış ölüm!
Geleceğim ben de nasipse gülüm.
Her nefis ölümü tadacak bir gün
Kâfir için ölüm gayyaya sürgün
Lâkin mü'min için; Ravza'da düğün!
Ağuşunda yavrumu üşütme! ölüm...
Toprak gül bitirir... Gül oldun gülüm.
Hüküm Allah'ındır! Kul O'na tâbi
Veren de O! Alan da! O'dur sahibi
Teselli de O'ndan, O kalb tabîbi!
Biz Allah'dan geldik dönüşü ölüm...
O vermişti O aldı! Değil mi gülüm...
[img]http://www.muhammedinur.com/resimler/ucankuslar.gif[/img]
[img]http://www.muhammedinur.com/resimler/soyres/colyuru_1.gif[/img]
[img]http://www.muhammedinur.com/resimler/soyres/colyuru_1.gif[/img]
- mecahit
- Üye
- Mesajlar: 40
- Kayıt: 15 Tem 2007, 02:00
GÜL-Ü MUHAMMEDİ
Seni anan bir gönÜlde ne acı ne de tasa olur,
O kokunu duyan insanın içi gÜl gÜlistan olur,
O gÜl yÜzÜn kalbimiz de açar gonca gÜl olur,
Sen kalplerimize girince cennet bahçesi olur.
Sen mahzunsun hakkın ile seni tanıyamadık,
Allaha götÜrdÜğÜn o yolda sağa sola saptık,
Allaha kul, Ümmetin olmaya layık olamadık,
Şu yalan dÜnyanın çamurlarına yuvarlandık.
Sen karınlıkları aydınlatan o sabah gÜneşisin,
Sen insan oğluna bahar mevsimini getirensin,
Fani insana ebedi mutluluk mÜjdesi verensin,
Sen Ümmetinin ötelerde, kurtuluş mÜjdesisin.
Ey gÜzeller gÜzeli ey gÜzelliği ebedî Efendim,
Ey sevgili en sevgili kalbime derman Efendim,
Ey karanlıklarımı nurunla aydınlatan Efendim,
MÜcrimi Ümmetine kabul eder misin Efendim?
Seni anan bir gönÜlde ne acı ne de tasa olur,
O kokunu duyan insanın içi gÜl gÜlistan olur,
O gÜl yÜzÜn kalbimiz de açar gonca gÜl olur,
Sen kalplerimize girince cennet bahçesi olur.
Sen mahzunsun hakkın ile seni tanıyamadık,
Allaha götÜrdÜğÜn o yolda sağa sola saptık,
Allaha kul, Ümmetin olmaya layık olamadık,
Şu yalan dÜnyanın çamurlarına yuvarlandık.
Sen karınlıkları aydınlatan o sabah gÜneşisin,
Sen insan oğluna bahar mevsimini getirensin,
Fani insana ebedi mutluluk mÜjdesi verensin,
Sen Ümmetinin ötelerde, kurtuluş mÜjdesisin.
Ey gÜzeller gÜzeli ey gÜzelliği ebedî Efendim,
Ey sevgili en sevgili kalbime derman Efendim,
Ey karanlıklarımı nurunla aydınlatan Efendim,
MÜcrimi Ümmetine kabul eder misin Efendim?
[img]http://www.muhammedinur.com/resimler/imza6.gif[/img]