EBDâL.: (Bedil veya Bedel. c.) Evliyâdan, ziyâde nuraniyyet kazanmış Evliyâ zümresinden bir cemaat. Mâsivâ alâkasından mücerred, Cenab-ı Hakk'ın muhabbetinde fâni ve EN müstağrak olan zâtlar. EBRâR.: (Berr. c.) Özü sözü EN doğru olanlar, hamiyetliler. EN Sâdıklar. EN İyiler. AHYâR.: EN Hayırlılar. Dostlar. İyilik sevenler. (Eşrar'ın zıddı) AHRâR.: (Hür. c.) EN Hürler. Esir veya köle olmayan kimseler. Silsilesinde esir veya köle bulunmayanlar. Hürriyetçiler.
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’in
=>Fazilet Sancağını ÂLeMLer üzerine çeken RABBımız TeÂLÂ’mızdır.:
أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ---“E lem neşrah leke sadrek (sadreke).: Göğsünü senin için şerhetmedik mi (yarıp genişletmedik mi)?”(İnşirâh 94/1)
وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ ---“Ve vedagnâ anke vizrek (vizreke).: Ve senden yükünü kaldırdık (kaldırmadık mı?).” (İnşirâh 94/2)
الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ ---“Ellezî enkada zahrek (zahreke).: Ki o (yük) senin sırtını bükmüştü.” (İnşirâh 94/3)
وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ---“Ve refa’nâ leke zikrek (zikreke).: Ve senin için, zikrini yükselttik.” (İnşirâh 94/4)
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ---"Fe inne maa'l- usri yusra(yusren).: Demek ki zorlukla berâber bir kolaylık var." (İnşirah 94/5)
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ---“İnne maa'l- usri yusrâ (yusren).: .: Muhakkak ki zorluk ve kolaylık beraberdir.” (İnşirâh 94/6)
فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ ---"Fe izâ feragte fensab.: Öyleyse boş kaldığın zaman hemen intisab et/ durmaksızın (duâ ve ibadetle) yorulmaya devam et..” (İnşirâh 94/7)
وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ ---"Ve ilâ rabbike fergab.: Ve öyleyse RABBine rağbet et (O’nu öv, hamdet, zikret, tesbih et).” (İnşirâh 94/8)
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ ---”Ve lekad halakne’l- insâne ve na’lemu mâ tuvesvisu bihî nefsuh (nefsuhu), ve nahnu AKREBu ileyhi min habli’l- veridi.:Andolsun, insanı BİZ yarattık ve nefsinin ona ne vesveseler vermekte olduğunu biliriz. Biz ona şahdamarından-cÂN Damarından daha YAKINız.”(Kaf 50/16)
Kendinden de kendine Yakîn ve AKREB OLan RABBını MuhaMMedî GönüLLe görenler kendinen fen olur RABBına bekâ BULup ALLAHta fÂNi Olup kaybolur AKLen-nAKLen!.
YÂ RASÛLULLAH!. sallallahualeyhivesellem..
وَمَن يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ ---“Ve men yuslim vechehu ilâllâhi ve huve muhsinun fe kadistemseke bi’l- URVETİ’L- VUSKÂ, ve ilâllâhi âkibetu’l- umûr (umûri).:Ve kim muhsin olarak vechini ALLAH'a teslim ederse, o taktirde sağlam bir kulpa tutunmuş olur. Ve işlerin sonucu ALLAH'a (ulaşır).”(Lokmân 31/22)
Et Tâmmu celle celâlihu.:
***Yâ HAYyu’L-KAYYûm HUuu!. *******ALLAH ceLLe ceLâLihu!.
VUSLÂtı YOKk SEVgidir=>AŞKk,
=>“ÖZÜ”ne=->DİVÂN DURUŞu!.
ATAN KALBim=>GİBİdir=>AŞKk,
EL HAYyum KAYyum=>VURUŞu!.
=>SEVENe=>SEVGİLidir->AŞKk,
=>İHVÂNİ’min>BOYuN BURUŞu!.
وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً وَكَانَ تَقِيًّا
“Ve hanânen min ledunnâ ve zekâh(zekâten), ve kâne tekıyyâ(tekıyyen).: Ve katımızdan ona, SEVgi ve zekât (nefs tezkiyesi) (verdik). Ve o, takva sahibi oldu.” (Meryem 19/ 13)
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا
“İnnellezîne âmenû ve amilus sâlihâti se yec’alu lehumur rahmânu vuddâ(vudden).: Muhakkak ki İman edenleri ve amilüssalihat (nefs tezkiyesi) yapanları, Rahmân, muhabbet duyulanlar (SEVilenler) kılacak.”
(Meryem 19/ 96)
عُرُبًا أَتْرَابًا
“Uruben etrâbâ(etrâben).: Eşlerine düşkün (âşık), aynı yaşta olarak.” (Vâkı’a 56/ 37)
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا
“Ve yut’imûnet taâme alâ hubbihî miskînen ve yetîmen ve esîrâ(esîren.).: Ve SEVdiği taamı (yemeği), miskinlere (fakir ve yoksullara), yetimlere ve esir olanlara yedirirler.” (İnsân 76/
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Kişi SEVdiğiyle beraberdir.” buyurmuştur.
(Abdullah b. Mesûd radiyallahu anhu’dan; Buhârî, Edeb, 96)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Amellerin en faziletlisi ALLAH için SEVmek ve ALLAH için nefret etmektir.” buyurmuştur.
(Ebû Zer radiyallahu anhu’dan; Ebû Dâvûd, Sünnet, 2)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Davûd Peygamber şöyle DUÂ ederdi.: “ALLAH’ım!. SENden SENi SEVmeyi, SENi SEVen kişiyi SEVmeyi, SENin SEVgine ulaştıran ameli isterim. ALLAH’ım, SENin SEVgini bana kendimden, ailemden ve soğuk sudan daha SEVimli eyle.” buyurmuştur.
(Ebu’d-Derdâ radiyallahu anhu’dan; Tirmizî, Deavât, 72)
Bir adam Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’in yanında iken oradan birisi geçti. Adam.: “Yâ Resûlullah!. Ben bu adamı SEViyorum!.” dedi.
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem de ona.: “Bunu ona söyledin mi?” diye sordu. Adam.: “Hayır.” cevabını verdi.
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Git, ona söyle.” buyurdu.
Bunun üzerine adam o kimsenin yanına gitti ve.: “Ben seni ALLAH için SEViyorum!.” dedi.
Öteki adam da.: “Beni KENDİSİ için SEVdiğin ALLAH da seni SEVsin!.” cevabını verdi. (Enes b. Mâlik radiyallahu anhu’dan; Ebû Dâvûd, Edeb, 112-113)
***Yâ HAYyu’L-KAYYûm HUuu!. *******ALLAH ceLLe ceLâLihu!.
