YAŞAnmış BiR AŞKk MaSALLIn KÜLü-DUMANı..
ASLa PASLANmayan ve PAYLAŞILamayan TEk ŞEYy=>EN ESki AŞKktır…
AKLın ve MANTIKın->SoN SoLuğu=>İLk AŞKkın İLk NEFESidir…
İRFÂN.: Bilmek, anlayış, tecrübe ve zekâdan ileri gelen zihnî kemâl. * İkrar. * Mücâzat.. ERKÂN.: (Rükn. c.) Rükünler. Esaslar. Temeller.. İKÂN.: İyi ve yakînen bilmek. * Sağlam bir iş. * Yakîn hasıl etmek ve edilmek sûretiyle BİLmek.. HÂLiS.: Hilesiz. Katıksız. Saf. Duru. Saffetli. * Pek beyâz. * Evvelce karışık iken kusuru zâil olan. * Her ameli, yalnız ALLAH Rızası için işleyen. MUHLiS.: Hâlis olan. İhlâsı kazanmak için gayret gösteren, samîmi ve itikadı doğru olan. Her hâli içten ve riyâsız olan. Katıksız. ÜMMEt.: Cemâat, kavim, tâife. * Bir hâkim milletin ashabından olan hey'et-i içtimâiye. * Bir Peygambere inanıp onun yolundan giden insÂNların hepsi. Bir Peygamberin HAKk’a dâvet ettiği cemâat.. Nezh.: (Nezih) Nezihlik, temizlik, saflık. * Hiçbir kötü hareketi olmamak. * Kerim, pâk, pâkize. Nezih.: (Nezihe) Pâk, temiz. Münezzeh.: (Nezâhet. den) Tenzih edilmiş, teberri edilmiş. * Pâk, kusur ve noksanlıklardan uzak. Hiç bir şeye muhtaç olmayan. Kötülükten, kusurdan ve noksanlık gibi şeylerden tenzih edilen.. Nezâhet.: Ahlâk temizliği, temizlik. * İncelik, rikkat.. Tenzih.:Cenâb-ı HAKk'ı (c.c.) her çeşit kusur, noksan, şerik gibi hallerden uzak bilip söylemek..
==>ZoM UYKUda=>UYUR GEZER, ZiL ZURNA ZARHOŞLaR BİLmez!.
=>SEVgi YAŞAR!.=>AŞKkı SEZER, HAKk ÂŞIKk==>HALka EĞİLmez!. FeR.: Parlaklık, aydınlık. (gözde, dizde) Canlılık, güc.. CAYymak.: verdiği karardan ya da sözden dönmek.. ZoM UYKUda.: Kendinden geçmişçe, aşırı ölçüde sarhoşça uyku..
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Kişiyi ayakta tutan AKLIdır. AKLI olmayanın =>DİNi de yoktur.”buyurmuştur. (Camiü’s-Sağir, 4: 528 (H. No:6159)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: "AKILLı =>NEFSİni kontrol altına alıp =>ÖLümünden sonraki Ebedî Hayat için hazırlanan kimsedir."buyurmuştur. (İbn-i Mâce, Zühd, 31.)
Ubâde b. Sâmit Oğluna şöyle nasihat etti.: “Yavrucuğum, sana isâbet edecek bir şeyin seni ıskalamayacağını, sana isâbet etmeyecek bir şeyin de sana isâbet etmesinin mümkün olmadığını kesin bilinceye kadar =>İmânın Hakiki Tadını bulamazsın.
Ben Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’i şöyle buyururken işittim.: “ALLAH celle celâlihu’ın ilk yarattığı şey KALEM’dir. ALLAH celle celâlihuKALEM’e.: “Yaz!” buyurdu. KALEM.:“Ne yazayım?” diye sordu. ALLAH celle celâlihu.:“Kıyâmet kopana kadar varlıkların başlarına gelecek KADERLERini yaz!” buyurdu.
Yavrucuğum ben Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’i şöyle buyururken işittim.: “Kim bu inanç dışında ölürse BENden değildir!". buyurdu. (Ebû Dâvûd, Sünne 17; Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ Tirmizî, el-Câmiü’s-Sahîh (es-Sünen), thk. Beşşâr Avvâd Ma’rûf (Beyrut: Dârü’l-Garbi’l-İslamî, 1998), Kader 16, Tefsîru Sûre (Kalem) 68; Ebû Dâvûd Süleyman b. Dâvûd Tayâlisî, elMüsned, thk. Muhammed b. Abdülmühsin et-Türkî (Mısır: Dârü Hicr, 1999), c. 1, 471, 578.Hadis; Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, thk. Şuayb el-Arnaût - Âdil Mürşid (Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 2001), c. 37, 378, 22705.Hadis, 37, 381,22707.)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem, Eşec Abdülkays radiyallahu anhu’a.: (Ey Eşec!) Sende iki haslet vardır ki ALLAH celle celâlihu bu iki hasleti sevmektedir: HİLM ve TEENNÎ.!” buyurmuştur. (Müslim, İman 25, 26; Ebû Dâvûd, Edeb 149; Tirmizî, Birr 66.)
İmam Nevevî (ö.676/1277), “Teennî” Kelimesini =>Acele etmeyip maslahatını düşünmek, fevrî hareket etmeyip araştırmak.” olarak açıklamış, “HİLM” Kelimesini ise =>AKIL olarak açıklamıştır..
Saîd b. Müseyyeb’in mürsel olarak rivâyet ettiği hadiste, Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.:“ALLAH’a imandan sonra AKLın başı =>İnsanlara yumuşak ve şefkatle davranmaktır (müdârâtü’n-Nâs). Kişi istişâreden sonra asla kaybetmez!.”buyurmuştur. (İbn Ebî Şeybe, el-Musannef, c. 5, 221, 25428.Hadis.)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Üç kişiden sorumluluk kaldırılmıştır.: 1-) Uyanıncaya kadar uyuyandan, 2-)AKLI başına gelinceye kadar AKIL Hastalığına duçâr olandan ve, 3-) Bulûğ (ergenlik) çağına gelinceye kadar çocuktan.”buyurmuştur. (Ebû Dâvûd, Hudûd 17; İbn Mâce, Talâk 15.)
İmâm Ali kerremallahu vechehu.:“İNSÂNı =>Şeref ve İzzet Sâhibi yapan üç şey vardır. Bunlar.: 1-)AKIL, 2-)DİN ve, 3-)İLİMdir.”buyurmuştur. (Maverdî, Edebü’d-Din ve’d-Dünyâ, s. 4, 11)
İmâm Ali kerremallahu vechehu.:"Din eğer (sırf) ra’y (AKLî çıkarım) ile bilinebilseydi, mestin üstü mesh etmeye alt kısmından daha evlâ olurdu. Halbuki ben Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’i mestin (sadece) üst kısmını mesh ederken gördüm!.” buyurmuştur. (Ebû Dâvûd, Tahâre 62; Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, c. 2, 139, 737.Hadis; İbn Ebî Şeybe, el-Musannef, c. 1, 165, 1895.Rivâyet.)
George Bernard Shaw.:“AKILLı bir insan =>AKLInı kullanır. Daha AKILLı insan ise =>Başkalarının da AKLInı kullanır!.” demiştir..
AKLın=>HAKk RIZAsında Hakta Hayrda kullanılmasından Her AKL Sâhibi bizzât sorumludur. Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem dahi israr edip zorlayamaz.:
وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ
وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يَعْقِلُونَ “Ve lev şâe RABBuke le âmene men fî’l- ardı kulluhum cemîâ (cemîân), e fe ente tukrihu’n- nâse hattâ yekûnu mu’minîn (mu’minîne). Ve mâ kâne li nefsin en tu’mine illâ bi iznillâh (iznillâhi), ve yec’alur ricse alellezîne lâ ya’kılûn (ya’kılûne).: Ve şâyet senin RABBin dileseydi, yeryüzünde olan kimselerin hepsi elbette topluca îmân ederlerdi. Yoksa sen, insanları mü'min(ler) oluncaya kadar zorlayacak mısın? Ve ALLAH'ın İzni olmaksızın, bir kimsenin (bir nefsin) mü'min olması (mümkün) olamaz. Ve (ALLAH), AKIL etmeyen kimselerin üzerine cezâ (azâb) verir.”(Yûnus 10/99-100)
يَا قَوْمِ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي أَفَلاَ تَعْقِلُونَ “Yâ kavmi lâ es'elukum aleyhi ecrâ (ecren), in ecriye illâ alellezî fetaranî, e fe lâ ta'kılûn (ta'kılûne).: Ey kavmim! Ben, ona (Peygamberliğe-tebliğ görevime) karşılık sizden bir ücret istemiyorum. Benim ücretim, beni Yaratandan başkasına ait değildir. Hâla AKILınızı kullanmıyor musunuz?”(Hûd 11/51)
وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُواْ كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لاَ يَسْمَعُ إِلاَّ دُعَاء وَنِدَاء صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ “Ve meselullezîne keferû ke meselillezî yen’ıku bi mâ lâ yesmeû illâ duâen ve nidââ (nidâen), summun bukmun umyun fe hum lâ ya’kılûn (ya’kılûne).: Ve o inkâr edenlerin (kâfirlerin) hali, haykırması sebebiyle bağırıp çağırmadan başka bir şey işitmeyen (anlamayan) kimsenin durumu gibidir. (Onlar) sağır, dilsiz ve kördürler. Bu yüzden onlar AKIL edemezler (idrak edemezler).”(Bakara 2/171)
كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ “Kezâlike yubeyyinullâhu lekum âyâtihî leallekum ta’kılûn (ta’kılûne).:ALLAH size âyetlerini işte böyle açıklıyor. Umulur ki böylece siz AKIL edersiniz.”(Bakara 2/242)
يُؤتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاء وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ “Yu’ti’l- hikmete men yeşâu, ve men yu’te’l- hikmete fe kad ûtiye hayran kesîrâ (kesîren), ve mâ yezzekkeru illâ ulû’l- elbâb (elbâbi).: (ALLAH) hikmeti dilediğine verir. Kime hikmet verilmişse böylece ona çok hayır verilmiştir. Ve ulû’l- elbâbtan (temiz AKıLLılardan) başkası tezekkür edemez.”(Bakara 2/269)
وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لاَّ يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ “Ve lekad zere’nâ li cehenneme kesîran mine’l- cinni ve’l- insi lehum kulûbun lâ yefkahûne bihâ ve lehum a’yunun lâ yubsırûne bihâ ve lehum âzânun lâ yesmeûne bihâ, ulâike kel en’âmi bel hum edallu, ulâike humu’l- gâfilûn (gâfilûne).: Ve andolsun ki; cehennemi, insÂNların ve cinlerin çoğuna hazırladık (yarattık). Onların kalbleri vardır, onunla fıkıh (idrak) etmezler. Onların gözleri vardır, onunla görmezler. Onların kulakları vardır, onunla işitmezler. Onlar hayvanlar gibidir. Hatta daha çok dalâlette/sapıkdırlar. İşte onlar, onlar gâfillerdir.”(A’râf 7/179)
