Gönle gamdan bir peygamber gelince...

Mevlana Celaleddin-i Rumi (k.s.) hazretlerinin hayatı ve eserleri.
Cevapla
Kullanıcı avatarı
Sufican
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 163
Kayıt: 14 Şub 2007, 02:00

Gönle gamdan bir peygamber gelince...

Mesaj gönderen Sufican »

Sen, gönle ayak basar basmaz, düşünce gönülden çıktı gitti. Sırlar da bellerini bağlayıp yola düştüler.

Gönül, canın yanına geldi de ona dedi ki: ´´Kendinde kalma, kendinle beraber oturup durma! Düşünce de gönlü ağır canlı, tembel gördü de, onu kendi haline bırakıp, kendisi acele gitti.´´

Düşünceye aşktan bir casus geldi. ´´Haydi kalk, yürü git. Önünde yeri öp!´´ dedi. Bu haberle düşünce kendinden geçti, Hakk´a ulaştı.

Güzellerin meyhanesi açıldı. Düşünce, şarap küpüyle, kadehle arkadaş oldu. Bu yüzden mest oldu. Aklına ne gelmişse hepsi bir bir ona göründü.

Düşünce mest olunca, kendinden geçti de, böylece kendini düşünmekten kurtuldu. Kendini öyle kaybetti ki, ´´Düşünce denilen şey nedir? Siz düşünceyi tanıyormusunuz?´´ diye başkalarına sormaya başladı.

Felek, gönlün korkusundan yerlere doğru alçaldı, iki elini birbirine çarptı. ´´Benden kimsecikler kurtulmadı. Düşünce nasıl kurtuldu?´´ dedi.

Düşünceye herkes, önden arkadan tuzak kurar. Düşünceyi tuzağa düşürmek ister.

Aslında insanın aradığı her şey, her şekil, her suret düşünceden meydana gelir. Sen şekle bağlanma, düşünceye bağlan!

Gönle gamdan bir peygamber gelince, ötelerden Cebrail gönle iner. Düşünce Meryem gibi yüzlerce İsa´ya gebe kalır.

HZ.MEVLÂNÂ (K.S) Divân-ı Kebir
Kullanıcı avatarı
nur-ye
Özel Üye
Özel Üye
Mesajlar: 9089
Kayıt: 08 Eyl 2007, 02:00

Mesaj gönderen nur-ye »

MEVLANA İKLİMİNDEN

EY HAK YOLUNA DÜŞEN KİŞİ AKLINI BAŞINA AL GAFLET UYKUSUNDAN UYAN DA DÜŞÜNCEDEN DE KURTUL HAYALDEN DE


YA RABBİ ŞU BİZİM UYKUYA DALANLARIMIZA BİR DAVULCU GÖNDER


--ÖLÜP GİDENLER BU DÜNYAYA GÖZLERİNİ KAPATIP DA MANEN ÖTEKİ ALEMİ GÖRMEYE BAŞLAYINCA DERLER Kİ;



' BOŞ YERE NE OLMAYACAK GAMLAR YEMİŞİZ ÜZÜLMÜŞÜZ . ÖMRÜMÜZ ÇEŞİTLİ VESİLELERLE GEÇTİ.



--BİR HAYAL İÇİNDE DÜĞÜNLER YAPMIŞIZ EVLER KURMUŞUZ . YİNE HAYAL İÇİN ZIRHLAR GİYMİŞİZ . SAVAŞA GİRMİŞİZ.



-- O DÜĞÜNDE O SAVAŞ DA , O YAS DA HEP BOŞ ŞEYLERMİŞ. BÜTÜN BUNLAR BU NEFSİN İŞLERİYMİŞ. BU ĞÜN NE ONDAN BİR OYUN KALDI, NE DE ONDAN BİR AĞIT KALDI NE DE BİR FERYAT


--ŞİMDİ NE İHTİYAR , NE GENÇ, NE ESİR VAR NE DE HAYDUTLAR . NE YUMUŞAK VAR NE DE SERT KALDI. ARTIK NE MUM VAR NE DEMİR



--BİR RENKLİLİK, BİR SIFATA BÜRÜNMÜŞ BİRLİK (VAHDET) VAR. BEDENDEN UÇUP, GİTMİŞ BEDENDEN KURTULMUŞ BİR CAN VAR

(DİVA-I KEBİR, TERCİLER 43)
Resim
Cevapla

“►Celaleddin-i Rumi◄” sayfasına dön